خاض

Arabic

Root
خ و ض (ḵ w ḍ)
2 terms

Verb

خَاضَ • (ḵāḍa) I (non-past يَخُوضُ (yaḵūḍu), verbal noun خَوْض (ḵawḍ) or خِيَاض (ḵiyāḍ))

  1. to wade into
  2. to treat, to deal with, to take up, to tackle (a subject)
    • 2018 July 18, “ar: الرئيس عون يؤكد ضرورة التواصل الرسمي بين لبنان و سوريا”, in Muraselon[1]:
      وتابع قائلاً “هو حوار لا يخوض في أي شأن سياسي، إلا أنه أثبت جدواه في كل مرة أوجب حل مشكلة أمنية خصوصاً التعويل على قناة التواصل”.
      He continued saying “the discussion did not treat any political matter, but it proved its usefulness every time the solution of a security problem was necessitated, particularly the reliance on a channel of communication.”

Conjugation

Conjugation of خَاضَ (I, hollow, a ~ u, full passive (?), verbal nouns خَوْض, خِيَاض)
verbal noun
الْمَصْدَر
خَوْض, خِيَاض
ḵawḍ, ḵiyāḍ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
خَائِض
ḵāʔiḍ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَخُوض
maḵūḍ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خُضْتُ
ḵuḍtu
خُضْتَ
ḵuḍta
خَاضَ
ḵāḍa
خُضْتُمَا
ḵuḍtumā
خَاضَا
ḵāḍā
خُضْنَا
ḵuḍnā
خُضْتُمْ
ḵuḍtum
خَاضُوا
ḵāḍū
f خُضْتِ
ḵuḍti
خَاضَتْ
ḵāḍat
خَاضَتَا
ḵāḍatā
خُضْتُنَّ
ḵuḍtunna
خُضْنَ
ḵuḍna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَخُوضُ
ʔaḵūḍu
تَخُوضُ
taḵūḍu
يَخُوضُ
yaḵūḍu
تَخُوضَانِ
taḵūḍāni
يَخُوضَانِ
yaḵūḍāni
نَخُوضُ
naḵūḍu
تَخُوضُونَ
taḵūḍūna
يَخُوضُونَ
yaḵūḍūna
f تَخُوضِينَ
taḵūḍīna
تَخُوضُ
taḵūḍu
تَخُوضَانِ
taḵūḍāni
تَخُضْنَ
taḵuḍna
يَخُضْنَ
yaḵuḍna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَخُوضَ
ʔaḵūḍa
تَخُوضَ
taḵūḍa
يَخُوضَ
yaḵūḍa
تَخُوضَا
taḵūḍā
يَخُوضَا
yaḵūḍā
نَخُوضَ
naḵūḍa
تَخُوضُوا
taḵūḍū
يَخُوضُوا
yaḵūḍū
f تَخُوضِي
taḵūḍī
تَخُوضَ
taḵūḍa
تَخُوضَا
taḵūḍā
تَخُضْنَ
taḵuḍna
يَخُضْنَ
yaḵuḍna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَخُضْ
ʔaḵuḍ
تَخُضْ
taḵuḍ
يَخُضْ
yaḵuḍ
تَخُوضَا
taḵūḍā
يَخُوضَا
yaḵūḍā
نَخُضْ
naḵuḍ
تَخُوضُوا
taḵūḍū
يَخُوضُوا
yaḵūḍū
f تَخُوضِي
taḵūḍī
تَخُضْ
taḵuḍ
تَخُوضَا
taḵūḍā
تَخُضْنَ
taḵuḍna
يَخُضْنَ
yaḵuḍna
imperative
الْأَمْر
m خُضْ
ḵuḍ
خُوضَا
ḵūḍā
خُوضُوا
ḵūḍū
f خُوضِي
ḵūḍī
خُضْنَ
ḵuḍna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m خِضْتُ
ḵiḍtu
خِضْتَ
ḵiḍta
خِيضَ
ḵīḍa
خِضْتُمَا
ḵiḍtumā
خِيضَا
ḵīḍā
خِضْنَا
ḵiḍnā
خِضْتُمْ
ḵiḍtum
خِيضُوا
ḵīḍū
f خِضْتِ
ḵiḍti
خِيضَتْ
ḵīḍat
خِيضَتَا
ḵīḍatā
خِضْتُنَّ
ḵiḍtunna
خِضْنَ
ḵiḍna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخَاضُ
ʔuḵāḍu
تُخَاضُ
tuḵāḍu
يُخَاضُ
yuḵāḍu
تُخَاضَانِ
tuḵāḍāni
يُخَاضَانِ
yuḵāḍāni
نُخَاضُ
nuḵāḍu
تُخَاضُونَ
tuḵāḍūna
يُخَاضُونَ
yuḵāḍūna
f تُخَاضِينَ
tuḵāḍīna
تُخَاضُ
tuḵāḍu
تُخَاضَانِ
tuḵāḍāni
تُخَضْنَ
tuḵaḍna
يُخَضْنَ
yuḵaḍna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخَاضَ
ʔuḵāḍa
تُخَاضَ
tuḵāḍa
يُخَاضَ
yuḵāḍa
تُخَاضَا
tuḵāḍā
يُخَاضَا
yuḵāḍā
نُخَاضَ
nuḵāḍa
تُخَاضُوا
tuḵāḍū
يُخَاضُوا
yuḵāḍū
f تُخَاضِي
tuḵāḍī
تُخَاضَ
tuḵāḍa
تُخَاضَا
tuḵāḍā
تُخَضْنَ
tuḵaḍna
يُخَضْنَ
yuḵaḍna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخَضْ
ʔuḵaḍ
تُخَضْ
tuḵaḍ
يُخَضْ
yuḵaḍ
تُخَاضَا
tuḵāḍā
يُخَاضَا
yuḵāḍā
نُخَضْ
nuḵaḍ
تُخَاضُوا
tuḵāḍū
يُخَاضُوا
yuḵāḍū
f تُخَاضِي
tuḵāḍī
تُخَضْ
tuḵaḍ
تُخَاضَا
tuḵāḍā
تُخَضْنَ
tuḵaḍna
يُخَضْنَ
yuḵaḍna

References

  • خاض” in Almaany
  • Freytag, Georg (1830), “خاض”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 536