حاك

Arabic

Etymology 1

Root
ح و ك (ḥ w k)
1 term

Pronunciation

IPA^(key): /ħaː.ka/

Verb

حَاكَ • (ḥāka) I (non-past يَحُوكُ (yaḥūku), verbal noun حَوْك (ḥawk) or حِيَاك (ḥiyāk) or حِيَاكَة (ḥiyāka))

to weave, to knit, to sew
to hatch, to frame

Conjugation

Conjugation of **حَاكَ** (I, hollow, a ~ u, full passive (?), verbal nouns *حَوْك*, *حِيَاك*, *حِيَاكَة*)

verbal noun الْمَصْدَر					حَوْك, حِيَاك, حِيَاكَة ḥawk, ḥiyāk, ḥiyāka
active participle اِسْم الْفَاعِل					حَائِك ḥāʔik
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَحُوك maḥūk
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُكْتُ ḥuktu	حُكْتَ ḥukta	حَاكَ ḥāka	حُكْتُمَا ḥuktumā	حَاكَا ḥākā	حُكْنَا ḥuknā	حُكْتُمْ ḥuktum	حَاكُوا ḥākū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	حُكْتُ ḥuktu	حُكْتِ ḥukti	حَاكَتْ ḥākat	حُكْتُمَا ḥuktumā	حَاكَتَا ḥākatā	حُكْنَا ḥuknā	حُكْتُنَّ ḥuktunna	حُكْنَ ḥukna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَحُوكُ ʔaḥūku	تَحُوكُ taḥūku	يَحُوكُ yaḥūku	تَحُوكَانِ taḥūkāni	يَحُوكَانِ yaḥūkāni	نَحُوكُ naḥūku	تَحُوكُونَ taḥūkūna	يَحُوكُونَ yaḥūkūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَحُوكُ ʔaḥūku	تَحُوكِينَ taḥūkīna	تَحُوكُ taḥūku	تَحُوكَانِ taḥūkāni	تَحُوكَانِ taḥūkāni	نَحُوكُ naḥūku	تَحُكْنَ taḥukna	يَحُكْنَ yaḥukna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحُوكَ ʔaḥūka	تَحُوكَ taḥūka	يَحُوكَ yaḥūka	تَحُوكَا taḥūkā	يَحُوكَا yaḥūkā	نَحُوكَ naḥūka	تَحُوكُوا taḥūkū	يَحُوكُوا yaḥūkū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَحُوكَ ʔaḥūka	تَحُوكِي taḥūkī	تَحُوكَ taḥūka	تَحُوكَا taḥūkā	تَحُوكَا taḥūkā	نَحُوكَ naḥūka	تَحُكْنَ taḥukna	يَحُكْنَ yaḥukna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحُكْ ʔaḥuk	تَحُكْ taḥuk	يَحُكْ yaḥuk	تَحُوكَا taḥūkā	يَحُوكَا yaḥūkā	نَحُكْ naḥuk	تَحُوكُوا taḥūkū	يَحُوكُوا yaḥūkū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَحُكْ ʔaḥuk	تَحُوكِي taḥūkī	تَحُكْ taḥuk	تَحُوكَا taḥūkā	تَحُوكَا taḥūkā	نَحُكْ naḥuk	تَحُكْنَ taḥukna	يَحُكْنَ yaḥukna
imperative الْأَمْر	m		حُكْ ḥuk		حُوكَا ḥūkā			حُوكُوا ḥūkū
imperative الْأَمْر	f		حُوكِي ḥūkī		حُوكَا ḥūkā			حُكْنَ ḥukna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حِكْتُ ḥiktu	حِكْتَ ḥikta	حِيكَ ḥīka	حِكْتُمَا ḥiktumā	حِيكَا ḥīkā	حِكْنَا ḥiknā	حِكْتُمْ ḥiktum	حِيكُوا ḥīkū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	حِكْتُ ḥiktu	حِكْتِ ḥikti	حِيكَتْ ḥīkat	حِكْتُمَا ḥiktumā	حِيكَتَا ḥīkatā	حِكْنَا ḥiknā	حِكْتُنَّ ḥiktunna	حِكْنَ ḥikna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُحَاكُ ʔuḥāku	تُحَاكُ tuḥāku	يُحَاكُ yuḥāku	تُحَاكَانِ tuḥākāni	يُحَاكَانِ yuḥākāni	نُحَاكُ nuḥāku	تُحَاكُونَ tuḥākūna	يُحَاكُونَ yuḥākūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُحَاكُ ʔuḥāku	تُحَاكِينَ tuḥākīna	تُحَاكُ tuḥāku	تُحَاكَانِ tuḥākāni	تُحَاكَانِ tuḥākāni	نُحَاكُ nuḥāku	تُحَكْنَ tuḥakna	يُحَكْنَ yuḥakna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحَاكَ ʔuḥāka	تُحَاكَ tuḥāka	يُحَاكَ yuḥāka	تُحَاكَا tuḥākā	يُحَاكَا yuḥākā	نُحَاكَ nuḥāka	تُحَاكُوا tuḥākū	يُحَاكُوا yuḥākū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُحَاكَ ʔuḥāka	تُحَاكِي tuḥākī	تُحَاكَ tuḥāka	تُحَاكَا tuḥākā	تُحَاكَا tuḥākā	نُحَاكَ nuḥāka	تُحَكْنَ tuḥakna	يُحَكْنَ yuḥakna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحَكْ ʔuḥak	تُحَكْ tuḥak	يُحَكْ yuḥak	تُحَاكَا tuḥākā	يُحَاكَا yuḥākā	نُحَكْ nuḥak	تُحَاكُوا tuḥākū	يُحَاكُوا yuḥākū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُحَكْ ʔuḥak	تُحَاكِي tuḥākī	تُحَكْ tuḥak	تُحَاكَا tuḥākā	تُحَاكَا tuḥākā	نُحَكْ nuḥak	تُحَكْنَ tuḥakna	يُحَكْنَ yuḥakna

Etymology 2

Root
ح ك ي (ḥ k y)
10 terms

Derived from the active participle of حَكَى (ḥakā, “to narrate”).

Pronunciation

IPA^(key): /ħaː.kin/

Adjective

حَاكٍ • (ḥākin) (informal حَاكِي (ḥākī), feminine حَاكِيَة (ḥākiya), masculine plural حَاكُونَ (ḥākūna), feminine plural حَاكِيَات (ḥākiyāt))

who narrates, narrating

Declension

Declension of adjective **حَاكٍ** (ḥākin)
singular	masculine		feminine
	singular triptote in ـٍ (-in)		singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	حَاكِي ḥākī	الْحَاكِي al-ḥākī	حَاكِيَة ḥākiya	الْحَاكِيَة al-ḥākiya
nominative	حَاكٍ ḥākin	الْحَاكِي al-ḥākī	حَاكِيَةٌ ḥākiyatun	الْحَاكِيَةُ al-ḥākiyatu
accusative	حَاكِيًا ḥākiyan	الْحَاكِيَ al-ḥākiya	حَاكِيَةً ḥākiyatan	الْحَاكِيَةَ al-ḥākiyata
genitive	حَاكٍ ḥākin	الْحَاكِي al-ḥākī	حَاكِيَةٍ ḥākiyatin	الْحَاكِيَةِ al-ḥākiyati
dual	masculine		feminine
dual	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	حَاكِيَيْن ḥākiyayn	الْحَاكِيَيْن al-ḥākiyayn	حَاكِيَتَيْن ḥākiyatayn	الْحَاكِيَتَيْن al-ḥākiyatayn
nominative	حَاكِيَانِ ḥākiyāni	الْحَاكِيَانِ al-ḥākiyāni	حَاكِيَتَانِ ḥākiyatāni	الْحَاكِيَتَانِ al-ḥākiyatāni
accusative	حَاكِيَيْنِ ḥākiyayni	الْحَاكِيَيْنِ al-ḥākiyayni	حَاكِيَتَيْنِ ḥākiyatayni	الْحَاكِيَتَيْنِ al-ḥākiyatayni
genitive	حَاكِيَيْنِ ḥākiyayni	الْحَاكِيَيْنِ al-ḥākiyayni	حَاكِيَتَيْنِ ḥākiyatayni	الْحَاكِيَتَيْنِ al-ḥākiyatayni
plural	masculine		feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	حَاكِين ḥākīn	الْحَاكِين al-ḥākīn	حَاكِيَات ḥākiyāt	الْحَاكِيَات al-ḥākiyāt
nominative	حَاكُونَ ḥākūna	الْحَاكُونَ al-ḥākūna	حَاكِيَاتٌ ḥākiyātun	الْحَاكِيَاتُ al-ḥākiyātu
accusative	حَاكِينَ ḥākīna	الْحَاكِينَ al-ḥākīna	حَاكِيَاتٍ ḥākiyātin	الْحَاكِيَاتِ al-ḥākiyāti
genitive	حَاكِينَ ḥākīna	الْحَاكِينَ al-ḥākīna	حَاكِيَاتٍ ḥākiyātin	الْحَاكِيَاتِ al-ḥākiyāti

Noun

حَاكٍ • (ḥākin) m (plural حُكَاة (ḥukāh))

Declension

Declension of noun **حَاكٍ** (ḥākin)
singular	singular triptote in ـٍ (-in)
singular	indefinite	definite	construct
informal	حَاكِي ḥākī	الْحَاكِي al-ḥākī	حَاكِي ḥākī
nominative	حَاكٍ ḥākin	الْحَاكِي al-ḥākī	حَاكِي ḥākī
accusative	حَاكِيًا ḥākiyan	الْحَاكِيَ al-ḥākiya	حَاكِيَ ḥākiya
genitive	حَاكٍ ḥākin	الْحَاكِي al-ḥākī	حَاكِي ḥākī
dual	indefinite	definite	construct
informal	حَاكِيَيْن ḥākiyayn	الْحَاكِيَيْن al-ḥākiyayn	حَاكِيَيْ ḥākiyay
nominative	حَاكِيَانِ ḥākiyāni	الْحَاكِيَانِ al-ḥākiyāni	حَاكِيَا ḥākiyā
accusative	حَاكِيَيْنِ ḥākiyayni	الْحَاكِيَيْنِ al-ḥākiyayni	حَاكِيَيْ ḥākiyay
genitive	حَاكِيَيْنِ ḥākiyayni	الْحَاكِيَيْنِ al-ḥākiyayni	حَاكِيَيْ ḥākiyay
plural	broken plural triptote in ـَاة (-āh)
plural	indefinite	definite	construct
informal	حُكَاة ḥukāt	الْحُكَاة al-ḥukāt	حُكَاة ḥukāt
nominative	حُكَاةٌ ḥukātun	الْحُكَاةُ al-ḥukātu	حُكَاةُ ḥukātu
accusative	حُكَاةً ḥukātan	الْحُكَاةَ al-ḥukāta	حُكَاةَ ḥukāta
genitive	حُكَاةٍ ḥukātin	الْحُكَاةِ al-ḥukāti	حُكَاةِ ḥukāti

Descendants

→ Persian: حاکی (hâki)
→ Ottoman Turkish: حاكی (hâkî)

References

“حاك” in Almaany
Baalbaki, Rohi (1995), “حاك”, in Al-Mawrid: A Modern Arabic-English Dictionary, 7th edition, Beirut: Dar El-Ilm Lilmalayin, →ISBN
Freytag, Georg (1830), “حاك”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 444
Kazimirski, Albin de Biberstein (1860), “حاك”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc‎^[2] (in French), volume 1, Paris: Maisonneuve et C^ie, page 516