جعفری
Persian
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /d͡ʒaʔ.fa.ˈriː/
- (Dari, formal) IPA(key): [d͡ʒäʔ.fä.ɾíː]
- (Iran, formal) IPA(key): [d͡ʒæʔ.fæ.ɹíː]
- (Tehrani) IPA(key): [d͡ʒæː.fæ.ɹíː]
- (Tajik, formal) IPA(key): [d͡ʒäʔ.fä.ɾí]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | ja'farī |
| Dari reading? | ja'farī |
| Iranian reading? | ja'fari |
| Tajik reading? | ja'fari |
Etymology 1
From a Caspian language, probably Mazanderani جفری (jaferi). Cognate with obsolete Transoxianan Persian ژافه (žâfa, “a kind of pungent herb”), dialectal زافه (zâfe, “a kind of Persian shallot”), and Sanskrit जवा (javā, “saffron, rose”). Possibly also related to زعفران (za'farân, “saffron”).
Influenced through folk etymology by the name جعفر (ja'far), famously held by Ja'far ibn Abi Talib and Ja'far al-Sadiq. Compare گل لالببوسی (gol-e lâ-lab-busi, “Mirabilis jalapa”) which most people recognize as گل لالهعباسی (gol-e lâle-abbâsi, literally “the tulip of Abbas”).
Noun
جعفری • (ja'fari)
- parsley
- جعفری دیدم که بر جعفر سوار
جعفری میخورد و از جعفر گذشت- ja'fari didam ke bar ja'far savâr
ja'fari mixord o az ja'far gozašt - I saw a [man named] Ja'far riding on a camel
he was eating parsley and crossed the stream
- ja'fari didam ke bar ja'far savâr
Descendants
- → Azerbaijani: cəfəri
Etymology 2
From جعفر (ja'far) + ـی (-i, suffix forming adjectives).
Proper noun
جعفری • (ja'fari)