توغ

Chagatai

Etymology

Via Mongolic from Old Chinese (OC *duːɡs, *duːɡ)

Noun

توغ • (tuġ) (plural توغلار)

  1. horsetail
  2. horsetail worn as a standard of authority, bunchuk

Declension

Declension of توغ (tuġ)
singular plural
nominative توغ
tuġ
توغلار
tuġlar
genitive توغنینگ
tuġnıng
توغلارنینگ
tuġlarnıng
definite accusative توغنی
tuġnı
توغلارنی
tuġlarnı
dative توغغە
tuġġa
توغلارغە
tuġlarġa
ablative توغدین
tuġdın
توغلاردین
tuġlardın
locative توغدە
tuġda
توغلاردە
tuġlarda
possessive forms
first person singular
singular plural
nominative توغوم
tuġum
توغلاروم
tuġlarum
genitive توغومنینگ
tuġumnıng
توغلارومنینگ
tuġlarumnıng
definite accusative توغومنی
tuġumnı
توغلارومنی
tuġlarumnı
dative توغومغە
tuġumġa
توغلارومغە
tuġlarumġa
ablative توغومدین
tuġumdın
توغلارومدین
tuġlarumdın
locative توغومدە
tuġumda
توغلارومدە
tuġlarumda
second person singular*
singular plural
nominative توغونگ
tuġung
توغلارونگ
tuġlarung
genitive توغونگنینگ
tuġungnıng
توغلارونگنینگ
tuġlarungnıng
definite accusative توغونگنی
tuġungnı
توغلارونگنی
tuġlarungnı
dative توغونگغە
tuġungġa
توغلارونگغە
tuġlarungġa
ablative توغونگدین
tuġungdın
توغلارونگدین
tuġlarungdın
locative توغونگدە
tuġungda
توغلارونگدە
tuġlarungda
third person singular
singular plural
nominative توغی
tuġı
توغلاری
tuġları
genitive توغینینگ
tuġınıng
توغلارینینگ
tuġlarınıng
definite accusative توغینی
tuġını
توغلارینی
tuġlarını
dative توغیغە
tuġıġa
توغلاریغە
tuġlarıġa
ablative توغیدین
tuġıdın
توغلاریدین
tuġlarıdın
locative توغیدە
tuġıda
توغلاریدە
tuġlarıda
first person plural
singular plural
nominative توغومیز
tuġumız
توغلارومیز
tuġlarumız
genitive توغومیزنینگ
tuġumıznıng
توغلارومیزنینگ
tuġlarumıznıng
definite accusative توغومیزنی
tuġumıznı
توغلارومیزنی
tuġlarumıznı
dative توغومیزغە
tuġumızġa
توغلارومیزغە
tuġlarumızġa
ablative توغومیزدین
tuġumızdın
توغلارومیزدین
tuġlarumızdın
locative توغومیزدە
tuġumızda
توغلارومیزدە
tuġlarumızda
second person plural*
singular plural
nominative توغونگیز
tuġungız
توغلارونگیز
tuġlarungız
توغونگلار
tuġunglar
توغلارونگلار
tuġlarunglar
genitive توغونگیزنینگ
tuġungıznıng
توغلارونگیزنینگ
tuġlarungıznıng
توغونگلارنینگ
tuġunglarnıng
توغلارونگلارنینگ
tuġlarunglarnıng
definite accusative توغونگیزنی
tuġungıznı
توغلارونگیزنی
tuġlarungıznı
توغونگلارنی
tuġunglarnı
توغلارونگلارنی
tuġlarunglarnı
dative توغونگیزغە
tuġungızġa
توغلارونگیزغە
tuġlarungızġa
توغونگلارغە
tuġunglarġa
توغلارونگلارغە
tuġlarunglarġa
ablative توغونگیزدین
tuġungızdın
توغلارونگیزدین
tuġlarungızdın
توغونگلاردین
tuġunglardın
توغلارونگلاردین
tuġlarunglardın
locative توغونگیزدە
tuġungızda
توغلارونگیزدە
tuġlarungızda
توغونگلاردە
tuġunglarda
توغلارونگلاردە
tuġlarunglarda
third person plural
singular plural
nominative توغلاری
tuġları
توغلاری
tuġları
توغی
tuġı
توغلاری
tuġları
genitive توغلارینینگ
tuġlarınıng
توغلارینینگ
tuġlarınıng
توغینینگ
tuġınıng
توغلارینینگ
tuġlarınıng
definite accusative توغلارینی
tuġlarını
توغلارینی
tuġlarını
توغینی
tuġunglarnı
توغلارینی
tuġlarunglarnı
dative توغلاریغە
tuġlarıġa
توغلاریغە
tuġlarıġa
توغیغە
tuġıġa
توغلاریغە
tuġlarıġa
ablative توغلاریدین
tuġlarıdın
توغلاریدین
tuġlarıdın
توغیدین
tuġıdın
توغلاریدین
tuġlarıdın
locative توغلاریدە
tuġlarıda
توغلاریدە
tuġlarıda
توغیدە
tuġıda
توغلاریدە
tuġlarıda
*second person singular forms are informal, for polite second person singular forms use second person plural forms

Descendants

  • Pashto: توغ (tuġ), تغ
  • Persian: توغ (tuġ), طوغ (tuġ), توق (tuq), طوق (tuq)

References

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

Via Mongolic from Old Chinese (OC *duːɡs, *duːɡ)

Noun

توغ • (tuğ, tuy)

  1. horsetail
  2. horsetail worn as a standard of authority, bunchuk

Descendants

  • Arabic: طُوغ (ṭūḡ), طُوق (ṭūq)طُوخ (ṭūḵ)
  • Greek: τούγι (toúgi), τούϊ (toúï)
  • Romanian: tuj
  • Serbo-Croatian:
    Latin script: tȗg
    Cyrillic script: ту̑г

References

  • Doerfer, Gerhard (1965), Türkische und mongolische Elemente im Neupersischen [Turkic and Mongolian Elements in New Persian] (Akademie der Wissenschaften und der Literatur: Veröffentlichungen der Orientalischen Kommission)‎[2] (in German), volume II, Wiesbaden: Franz Steiner Verlag, pages 618–622 Nr. 679
  • Kélékian, Diran (1911), “توغ”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, pages 415a–b
  • Kélékian, Diran (1911), “توغ”, in Dictionnaire turc-français[4] (in French), Constantinople: Mihran, page 818a
  • Littmann, Enno (1954), “Türkisches Sprachgut im Ägyptisch-Arabischen”, in Fritz Meier, editor, Westöstliche Abhandlungen : Rudolf Tschudi zum 70. Geburtstag überreicht von Freunden und Schülern[5], Wiesbaden: Harrassowitz, →DOI, page 121
  • Vollers, Karl (1897), “Beiträge zur Kenntniss der lebenden arabischen Sprache in Aegypten”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft[6] (in German), volume 51, page 308 Nr. 72

Persian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Chagatai توغ (tuğ).

Noun

توغ • (tuġ)

  1. horsetail
  2. horsetail worn as a standard of authority, bunchuk