تكليف

See also: تکلیف

Arabic

Root
ك ل ف (k l f)
7 terms

Etymology

  • Verbal noun of كَلَّفَ (kallafa).

    Pronunciation

    • IPA(key): /tak.liːf/
    • Rhymes: -iːf

    Noun

    تَكْلِيف • (taklīfm

    1. verbal noun of كَلَّفَ (kallafa) (form II)
    2. an act of entrusting or giving authority, commission
    3. (Islam) responsibility, obligation

    Declension

    Declension of noun تَكْلِيف (taklīf)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal تَكْلِيف
    taklīf
    التَّكْلِيف
    at-taklīf
    تَكْلِيف
    taklīf
    nominative تَكْلِيفٌ
    taklīfun
    التَّكْلِيفُ
    at-taklīfu
    تَكْلِيفُ
    taklīfu
    accusative تَكْلِيفًا
    taklīfan
    التَّكْلِيفَ
    at-taklīfa
    تَكْلِيفَ
    taklīfa
    genitive تَكْلِيفٍ
    taklīfin
    التَّكْلِيفِ
    at-taklīfi
    تَكْلِيفِ
    taklīfi

    Descendants

    • Azerbaijani: təklif
    • Classical Persian: تَکْلِیف (taklīf)
    • Ottoman Turkish: تكلیف