انشته
Ottoman Turkish
Alternative forms
- انیشته (enişte)
Etymology
Uncertain. Nishanyan proposes a derivation from either Persian انگشته (angušte, “rich farmer, magnate”) or اَنگُشت (angošt, “finger, digit”), while Tietze suggests a derivation from a Chagatai source.
Noun
انشته • (enişte) (definite accusative انشتهیی (enişteyi), plural انشتهلر (enişteler))
- brother-in-law, the husband of one's sibling, separated by one degree of marriage
Descendants
- Turkish: enişte
- → Armenian: էնիշտէ (ēništē)
- → Laz: ენიშტე (enişťe)
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1881), “انشته”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 126
- Çağbayır, Yaşar (2007), “enişte”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1452
- Hindoglu, Artin (1838), “انشته”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 71b
- Kélékian, Diran (1911), “انشته”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 161
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Affinis”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 39
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “انشته”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 459
- Nişanyan, Sevan (2002–), “enişte”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “انشته”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 221
- Tietze, Andreas (2009), “enişte”, in Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lügati [Historical and Etymological Dictionary of Turkish] (in Turkish), volume II, Vienna: Österreichische Akademie der Wissenschaften, page 616