اكشی
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *ekši- (“to become sour, acid”); cognate with Azerbaijani əkşi, Chuvash йӗксӳ (jĕksü) and Karakhanid اَكْشِكْ (ekşig).
Adjective
اكشی • (ekşi)
Noun
اكشی • (ekşi) (definite accusative اكشییی (ekşiyi), plural اكشیلر (ekşiler))
- (chemistry) acid, any compound capable of either donating a proton, or forming a covalent bond with an electron pair
- Synonym: حامض (hamız)
Derived terms
- اكشی بوكشی (ekşi bükşi, “acid things”)
- اكشی صو (ekşi su, “bitter water”)
- اكشی یوزلو (ekşi yüzlü, “having a sour visage”)
- اكشیجه (ekşice, “acidulous, somewhat sour”)
- اكشیلك (ekşilik, “acidity, tartness”)
- اكشیمترك (ekşimtrek, “acidulous, sourish”)
Descendants
- Turkish: ekşi
- → Armenian: էքշի (ēkʻši)
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1881), “اكشی”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 93
- Çağbayır, Yaşar (2007), “ekşi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1400
- Hindoglu, Artin (1838), “اكشی”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 57a
- Kélékian, Diran (1911), “اكشی”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 128
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Acidus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 14
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “اكشی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 354
- Nişanyan, Sevan (2002–), “ekşi”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “اكشی”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 174