اعترض

Arabic

Root
ع ر ض (ʕ r ḍ)
16 terms
  • Verb

    اِعْتَرَضَ • (iʕtaraḍa) VIII (non-past يَعْتَرِضُ (yaʕtariḍu), verbal noun اِعْتِرَاض (iʕtirāḍ))

    1. (transitive) to block, to obstruct, to get in the way of [with accusative or لِ (li) ‘someone/something’]
      اِعْتَرَضَ شَيْءٌ مَجْرَى الْمَاءِ
      iʕtaraḍa šayʔun majrā l-māʔi
      (please add an English translation of this usage example)
    2. (transitive) to obstruct, to hinder, to impede [with لِ (li) ‘someone’]
    3. (transitive) to happen to, to befall (someone)
    4. (intransitive) to resist, to oppose [with accusative or عَلَى (ʕalā) ‘someone/something’]
    5. (intransitive) to protest [with accusative or عَلَى (ʕalā) ‘against someone/something’]
    6. (intransitive) to object to, to veto [with accusative or عَلَى (ʕalā) ‘something’]
    7. (transitive) to present oneself to (someone)
    8. (transitive) to insert parenthetically (a clause, etc.)
    9. (transitive) to fade in (a move sequence, etc.)
    10. (transitive) to interrupt (a conversation)

    Conjugation

    Conjugation of اِعْتَرَضَ (VIII, sound, full passive (?), verbal noun اِعْتِرَاض)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    اِعْتِرَاض
    iʕtirāḍ
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُعْتَرِض
    muʕtariḍ
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُعْتَرَض
    muʕtaraḍ
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m اِعْتَرَضْتُ
    iʕtaraḍtu
    اِعْتَرَضْتَ
    iʕtaraḍta
    اِعْتَرَضَ
    iʕtaraḍa
    اِعْتَرَضْتُمَا
    iʕtaraḍtumā
    اِعْتَرَضَا
    iʕtaraḍā
    اِعْتَرَضْنَا
    iʕtaraḍnā
    اِعْتَرَضْتُمْ
    iʕtaraḍtum
    اِعْتَرَضُوا
    iʕtaraḍū
    f اِعْتَرَضْتِ
    iʕtaraḍti
    اِعْتَرَضَتْ
    iʕtaraḍat
    اِعْتَرَضَتَا
    iʕtaraḍatā
    اِعْتَرَضْتُنَّ
    iʕtaraḍtunna
    اِعْتَرَضْنَ
    iʕtaraḍna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْتَرِضُ
    ʔaʕtariḍu
    تَعْتَرِضُ
    taʕtariḍu
    يَعْتَرِضُ
    yaʕtariḍu
    تَعْتَرِضَانِ
    taʕtariḍāni
    يَعْتَرِضَانِ
    yaʕtariḍāni
    نَعْتَرِضُ
    naʕtariḍu
    تَعْتَرِضُونَ
    taʕtariḍūna
    يَعْتَرِضُونَ
    yaʕtariḍūna
    f تَعْتَرِضِينَ
    taʕtariḍīna
    تَعْتَرِضُ
    taʕtariḍu
    تَعْتَرِضَانِ
    taʕtariḍāni
    تَعْتَرِضْنَ
    taʕtariḍna
    يَعْتَرِضْنَ
    yaʕtariḍna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْتَرِضَ
    ʔaʕtariḍa
    تَعْتَرِضَ
    taʕtariḍa
    يَعْتَرِضَ
    yaʕtariḍa
    تَعْتَرِضَا
    taʕtariḍā
    يَعْتَرِضَا
    yaʕtariḍā
    نَعْتَرِضَ
    naʕtariḍa
    تَعْتَرِضُوا
    taʕtariḍū
    يَعْتَرِضُوا
    yaʕtariḍū
    f تَعْتَرِضِي
    taʕtariḍī
    تَعْتَرِضَ
    taʕtariḍa
    تَعْتَرِضَا
    taʕtariḍā
    تَعْتَرِضْنَ
    taʕtariḍna
    يَعْتَرِضْنَ
    yaʕtariḍna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْتَرِضْ
    ʔaʕtariḍ
    تَعْتَرِضْ
    taʕtariḍ
    يَعْتَرِضْ
    yaʕtariḍ
    تَعْتَرِضَا
    taʕtariḍā
    يَعْتَرِضَا
    yaʕtariḍā
    نَعْتَرِضْ
    naʕtariḍ
    تَعْتَرِضُوا
    taʕtariḍū
    يَعْتَرِضُوا
    yaʕtariḍū
    f تَعْتَرِضِي
    taʕtariḍī
    تَعْتَرِضْ
    taʕtariḍ
    تَعْتَرِضَا
    taʕtariḍā
    تَعْتَرِضْنَ
    taʕtariḍna
    يَعْتَرِضْنَ
    yaʕtariḍna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْتَرِضْ
    iʕtariḍ
    اِعْتَرِضَا
    iʕtariḍā
    اِعْتَرِضُوا
    iʕtariḍū
    f اِعْتَرِضِي
    iʕtariḍī
    اِعْتَرِضْنَ
    iʕtariḍna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m اُعْتُرِضْتُ
    uʕturiḍtu
    اُعْتُرِضْتَ
    uʕturiḍta
    اُعْتُرِضَ
    uʕturiḍa
    اُعْتُرِضْتُمَا
    uʕturiḍtumā
    اُعْتُرِضَا
    uʕturiḍā
    اُعْتُرِضْنَا
    uʕturiḍnā
    اُعْتُرِضْتُمْ
    uʕturiḍtum
    اُعْتُرِضُوا
    uʕturiḍū
    f اُعْتُرِضْتِ
    uʕturiḍti
    اُعْتُرِضَتْ
    uʕturiḍat
    اُعْتُرِضَتَا
    uʕturiḍatā
    اُعْتُرِضْتُنَّ
    uʕturiḍtunna
    اُعْتُرِضْنَ
    uʕturiḍna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعْتَرَضُ
    ʔuʕtaraḍu
    تُعْتَرَضُ
    tuʕtaraḍu
    يُعْتَرَضُ
    yuʕtaraḍu
    تُعْتَرَضَانِ
    tuʕtaraḍāni
    يُعْتَرَضَانِ
    yuʕtaraḍāni
    نُعْتَرَضُ
    nuʕtaraḍu
    تُعْتَرَضُونَ
    tuʕtaraḍūna
    يُعْتَرَضُونَ
    yuʕtaraḍūna
    f تُعْتَرَضِينَ
    tuʕtaraḍīna
    تُعْتَرَضُ
    tuʕtaraḍu
    تُعْتَرَضَانِ
    tuʕtaraḍāni
    تُعْتَرَضْنَ
    tuʕtaraḍna
    يُعْتَرَضْنَ
    yuʕtaraḍna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعْتَرَضَ
    ʔuʕtaraḍa
    تُعْتَرَضَ
    tuʕtaraḍa
    يُعْتَرَضَ
    yuʕtaraḍa
    تُعْتَرَضَا
    tuʕtaraḍā
    يُعْتَرَضَا
    yuʕtaraḍā
    نُعْتَرَضَ
    nuʕtaraḍa
    تُعْتَرَضُوا
    tuʕtaraḍū
    يُعْتَرَضُوا
    yuʕtaraḍū
    f تُعْتَرَضِي
    tuʕtaraḍī
    تُعْتَرَضَ
    tuʕtaraḍa
    تُعْتَرَضَا
    tuʕtaraḍā
    تُعْتَرَضْنَ
    tuʕtaraḍna
    يُعْتَرَضْنَ
    yuʕtaraḍna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعْتَرَضْ
    ʔuʕtaraḍ
    تُعْتَرَضْ
    tuʕtaraḍ
    يُعْتَرَضْ
    yuʕtaraḍ
    تُعْتَرَضَا
    tuʕtaraḍā
    يُعْتَرَضَا
    yuʕtaraḍā
    نُعْتَرَضْ
    nuʕtaraḍ
    تُعْتَرَضُوا
    tuʕtaraḍū
    يُعْتَرَضُوا
    yuʕtaraḍū
    f تُعْتَرَضِي
    tuʕtaraḍī
    تُعْتَرَضْ
    tuʕtaraḍ
    تُعْتَرَضَا
    tuʕtaraḍā
    تُعْتَرَضْنَ
    tuʕtaraḍna
    يُعْتَرَضْنَ
    yuʕtaraḍna

    Derived terms

    South Levantine Arabic

    Root
    ع ر ض
    5 terms

    Etymology

    From Arabic اِعْتَرَضَ (iʕtaraḍa).

    Pronunciation

    • IPA(key): /iʕ.ta.radˤ/, [ɪʕˈtˤɑ.rˤɑdˤ]
    • Audio (al-Lidd):(file)

    Verb

    اعترض • (iʕtaraḍ) VIII (present بعترض (biʕtreḍ))

    1. to oppose

    Conjugation

    Conjugation of اعترض
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m اعترضت (iʕtaraḍt) اعترضت (iʕtaraḍt) اعترض (iʕtaraḍ) اعترضنا (iʕtaraḍna) اعترضتو (iʕtaraḍtu) اعترضو (iʕtaraḍu)
    f اعترضتي (iʕtaraḍti) اعترضت (iʕtarḍat)
    present m بعترض (baʕtreḍ) بتعترض (btiʕtreḍ) بعترض (biʕtreḍ) منعترض (mniʕtreḍ) بتعترضو (btiʕtirḍu) بعترضو (biʕtirḍu)
    f بتعترضي (btiʕtirḍi) بتعترض (btiʕtreḍ)
    subjunctive m اعترض (aʕtreḍ) تعترض (tiʕtreḍ) يعترض (yiʕtreḍ) نعترض (niʕtreḍ) تعترضو (tiʕtirḍu) يعترضو (yiʕtirḍu)
    f تعترضي (tiʕtirḍi) تعترض (tiʕtreḍ)
    imperative m اعترض (iʕtriḍ) اعترضو (iʕtirḍu)
    f اعترضي (iʕtirḍi)