اردو
Ottoman Turkish
Alternative forms
- اوردو (ordu)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *ordu (“army camp”).
Noun
اردو • (ordu) (definite accusative اردویی (orduyu), plural اردولر (ordular))
Derived terms
- اردولق (orduluk, “the time when troops are in the field”)
- اردوگاه (ordugâh, “military camp”)
- اردوی همایون (ordu-yı hümâyun, “imperial army; imperial camp”)
Descendants
- > Turkish: ordu (inherited)
- → Albanian: hordhi
- → Northern Kurdish: ordî
- → Arabic: عُرْضِيّ (ʕurḍiyy)
Proper noun
اردو • (ordu)
- Ordu (a city and province in the East Black Sea region, Turkey)
- Synonym: بایراملی (bayramlı) (obsolete)
Descendants
- Turkish: Ordu
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1881), “اردو”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 34
- Çağbayır, Yaşar (2007), “ordu”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3628
- Hindoglu, Artin (1838), “اردو”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 22a
- Kélékian, Diran (1911), “اردو”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 67
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Castra”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 158
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “اردو”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 139
- Nişanyan, Sevan (2002–), “ordu”, in Nişanyan Sözlük
- Nişanyan, Sevan (2010–), “Ordu”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)
- Redhouse, James W. (1890), “اردو”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 65
- Sezen, Tahir (2017), “Ordu”, in Osmanlı Yer Adları [Ottoman Place Names][6], 2nd edition, Ankara: T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, page 589
Persian
Etymology
Derived from Proto-Turkic *ordu (“army, camp”) (see Azerbaijani ordu, Turkish ordu, Turkmen orda). Compare horde.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔur.ˈduː/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔʊɾ.d̪úː]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔoɹ.d̪úː]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔuɾ.d̪ú]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | urdū |
| Dari reading? | urdū |
| Iranian reading? | ordu |
| Tajik reading? | urdu |
Noun
اردو • (urdū / ordu) (plural اردوها (urdū-hā / ordu-hâ), Tajik spelling урду)
Derived terms
- اردو زدن (urdū zadan / ordu zadan, “to camp”)
- اردوگاه (urdūgāh / ordugâh, “camp, campsite”)
Proper noun
اردو • (urdū / ordu) (Tajik spelling Урду)
Adjective
اردو • (urdū / ordu) (Tajik spelling урду)
Descendants
- Dari: اردو (urdū)
- Iranian Persian: اردو (ordu)
- Tajik: урду (urdu), Урду (Urdu)
- → Bengali: উর্দু (urdu)
- → French: ourdou
- → Gujarati: ઉર્દૂ (urdū)
- → Hindustani:
- → English: Urdu
- → Kannada: ಉರ್ದೂ (urdū)
- → Marathi: उर्दू (urdū)
- → Nepali: उर्दु (urdu), उर्दू (urdū)
- → Punjabi:
- Gurmukhi script: ਉਰਦੂ (uradū)
- Shahmukhi script: اُرْدُو (urdū)
- → Telugu: ఉర్దూ (urdū)
Urdu
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ʊɾ.d̪uː/
Audio (Pakistan): (file) - Rhymes: -uː
Etymology 1
Shortened from اُرْدُوْئے مُعَلّیٰ (urdū-e mu'allā), from Middle Hindi زُبانِ اُرْدُوْئے مُعَلّیٰ (zubān-i urdū-e mu'allā), borrowed from Classical Persian زُبَانِ اُرْدُویِ مُعَلّیٰ (zubān-i urdū-yi mu'allā, “language of the royal camp”).
Proper noun
اُرْدُو • (urdū) f (Hindi spelling उर्दू)
- the Urdu language
- کْیا آپ اُرْدُو بولْتے ہَیں؟
- kyā āp urdū bolte ha͠i?
- Do you speak Urdu?
- (historical, obsolete) Rekhta (the Hindustani language)
Etymology 2
Borrowed from Classical Persian اردو (urdū), from Turkic.
Noun
اُرْدُو • (urdū) f (Hindi spelling उर्दू)