إسراف

See also: اسراف

Arabic

Root
س ر ف (s r f)
4 terms

Etymology

Verbal noun of أَسْرَفَ (ʔasrafa).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔis.raːf/
  • Rhymes: -aːf

Noun

إِسْرَاف • (ʔisrāfm

  1. verbal noun of أَسْرَفَ (ʔasrafa) (form IV)
  2. any form of excess
    Synonym: إِفْرَاط (ʔifrāṭ)
    • 609–632 CE, Qur'an, 3:147:
      رَبَّنَا ٱغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِىٓ أَمْرِنَا
      “Our Lord! Forgive our sins and excesses.
  3. (especially) excessive spending, extravagance, squander, prodigality
    Synonym: تَبْذِير (tabḏīr)

Declension

Declension of noun إِسْرَاف (ʔisrāf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal إِسْرَاف
ʔisrāf
الْإِسْرَاف
al-ʔisrāf
إِسْرَاف
ʔisrāf
nominative إِسْرَافٌ
ʔisrāfun
الْإِسْرَافُ
al-ʔisrāfu
إِسْرَافُ
ʔisrāfu
accusative إِسْرَافًا
ʔisrāfan
الْإِسْرَافَ
al-ʔisrāfa
إِسْرَافَ
ʔisrāfa
genitive إِسْرَافٍ
ʔisrāfin
الْإِسْرَافِ
al-ʔisrāfi
إِسْرَافِ
ʔisrāfi

Derived terms

Descendants

  • Azerbaijani: israf
  • Kazakh: ысырап (ysyrap)
  • Ottoman Turkish: اسراف
  • Persian: اسراف
  • Urdu: اسراف (isrāf)
  • Uzbek: isrof