уставиться
Russian
Etymology
уста́вить (ustávitʹ) + -ся (-sja)
Pronunciation
- IPA(key): [ʊˈstavʲɪt͡sə]
Audio: (file)
Verb
уста́виться • (ustávitʹsja) pf (imperfective уставля́ться)
- to find, to have room, to find / to have a place
- to stare, to fix one's eyes on, to gaze
- 1899, Лев Толстой [Leo Tolstoy], “Часть I. Глава XXXI”, in Воскресенье; English translation from Louise Maude, transl., Resurrection, 1901:
- Мальчи́шка подошёл то́же за стару́шкой и, широко́ откры́в глаза́ и вы́пятив уголко́м ве́рхнюю губу́, уста́вился на калачи́, кото́рые принесла́ Ма́слова.
- Malʹčíška podošól tóže za starúškoj i, širokó otkrýv glazá i výpjativ ugolkóm vérxnjuju gubú, ustávilsja na kalačí, kotóryje prineslá Máslova.
- The boy also came up with her, and, putting out his upper lip, stared with wide open eyes at the roll Maslova had brought.
- passive of уста́вить (ustávitʹ)
Conjugation
Conjugation of уста́виться (class 4a perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | уста́виться ustávitʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | уста́вившийся ustávivšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | уста́вившись ustávivšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | уста́влюсь ustávljusʹ |
| 2nd singular (ты) | — | уста́вишься ustávišʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | уста́вится ustávitsja |
| 1st plural (мы) | — | уста́вимся ustávimsja |
| 2nd plural (вы) | — | уста́витесь ustávitesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | уста́вятся ustávjatsja |
| imperative | singular | plural |
| 2nd (ты/вы) | уста́вься ustávʹsja |
уста́вьтесь ustávʹtesʹ |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | уста́вился ustávilsja |
уста́вились ustávilisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | уста́вилась ustávilasʹ | |
| neuter (оно́) | уста́вилось ustávilosʹ | |