түүр

Yakut

Etymology

Borrowed from Russian тюрк (tjurk).

Pronunciation

  • IPA(key): /tyːr/
  • Hyphenation: түүр

Noun

түүр • (tüür)

  1. Turk (member of any Turkic people)
  2. (attributively, + third-person singular possessive) Turkic
    түүр тыллараtüür tıllaraTurkic languages

Declension

Declension Singular Plural
Nominative түүр (tüür) түүрдэрэ (tüürdere)
Partitive түүрдэ (tüürde) түүрдэринэ (tüürderine)
Definite Accusative түүрү (tüürü) түүрдэрин (tüürderin)
Dative-Lative-Locative түүрҕэ (tüürğe) түүрдэриҕэр (tüürderiğer)
Ablative түүртэн (tüürten) түүрдэриттэн (tüürderitten)
Instrumental түүрүнэн (tüürünen) түүрдэринэн (tüürderinen)
Comitative түүрдүүн (tüürdüün) түүрдэриниин (tüürderiniin)
Elative түүрдээҕэр (tüürdeeğer) түүрдэринээҕэр (tüürderineeğer)

Derived terms

  • түүрдээ- (tüürdee-), түүрдүү (tüürdüü)