крайник

Bulgarian

Etymology

край (kraj, end) +‎ -ник (-nik)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkrajnik]
  • Audio (Standard Bulgarian):(file)
  • Rhymes: -ajnik
  • Hyphenation(key): край‧ник

Noun

кра́йник • (krájnikm

  1. (literally) extremity (outermost part)
  2. limb, member
    Synonyms: член (člen), (dated) уд (ud)

Declension

Declension of кра́йник
singular plural
indefinite кра́йник
krájnik
кра́йници
krájnici
definite
(subject form)
кра́йникът
krájnikǎt
кра́йниците
krájnicite
definite
(object form)
кра́йника
krájnika
vocative form кра́йнико
krájniko
кра́йници
krájnici

References

  • крайник”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • крайник”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010