дзвонїца
Pannonian Rusyn
Etymology
Inherited from Old Slovak zvonica. By surface analysis, дзвон (dzvon) + -їца (-jica). Cognates include Polish dzwonnica and Ukrainian дзвіни́ця (dzvinýcja).
Pronunciation
- IPA(key): [d͡zvɔˈɲit͡sa]
- Rhymes: -it͡sa
- Hyphenation: дзво‧нї‧ца
Noun
дзвонїца (dzvonjica) f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | дзвонїца (dzvonjica) | дзвонїци (dzvonjici) |
| genitive | дзвонїци (dzvonjici) | дзвонїцох (dzvonjicox) |
| dative | дзвонїци (dzvonjici) | дзвонїцом (dzvonjicom) |
| accusative | дзвонїцу (dzvonjicu) | дзвонїци (dzvonjici) |
| instrumental | дзвонїцу (dzvonjicu) | дзвонїцами (dzvonjicami) |
| locative | дзвонїци (dzvonjici) | дзвонїцох (dzvonjicox) |
| vocative | дзвонїцо (dzvonjico) | дзвонїци (dzvonjici) |
References
- Medʹeši, H.; Fejsa, M.; Timko-Djitko, O. (2010), “дзвонїца”, in Ramač, Ju., editor, Руско-сербски словнїк [Rusyn-Serbian Dictionary] (in Pannonian Rusyn), Novi Sad: Faculty of Philosophy
- Fejsa, M.; Šlemender, M.; Čelʹovski, S. (2022), “steeple”, in Анґлийско-руски словнїк [English-Rusyn Dictionary] (in Pannonian Rusyn), Novi Sad: Faculty of Philosophy; Ruska matka, →ISBN, page 301