биљур
See also: билур
Serbo-Croatian
Alternative forms
Etymology
Etymology tree
Borrowed from Ottoman Turkish بللور (billur), borrowed from Arabic بِلَّوْر (billawr), borrowed from Classical Persian بِلّور (billōr), from Middle Persian bylwl (/*bēlūr/), borrowed from Pali veḷuriya.
Pronunciation
- IPA(key): /bǐʎuːr/
- Hyphenation: би‧љур
Noun
бѝљӯр m inan (Latin spelling bìljūr)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | бѝљӯр | биљури |
| genitive | биљу́ра | биљура |
| dative | биљуру | биљурима |
| accusative | биљур | биљуре |
| vocative | биљуре | биљури |
| locative | биљуру | биљурима |
| instrumental | биљуром | биљурима |
References
- “биљур”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
- Škaljić, Abdulah (1966), Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, page 143