ψάλλω

Ancient Greek

Etymology

Unknown; probably Pre-Greek. More at ψᾰ́ω (psắō).

Pronunciation

 

Verb

ψᾰ́λλω • (psắllō)

  1. to touch sharply, pluck, pull, twitch, twang
  2. to play a stringed instrument with the fingers, not with the plectron
  3. (Koine) to sing (a psalm)

Conjugation

   Present: ψᾰ́λλω, ψᾰ́λλομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ψᾰ́λλω ψᾰ́λλεις ψᾰ́λλει ψᾰ́λλετον ψᾰ́λλετον ψᾰ́λλομεν ψᾰ́λλετε ψᾰ́λλουσῐ(ν)
subjunctive ψᾰ́λλω ψᾰ́λλῃς ψᾰ́λλῃ ψᾰ́λλητον ψᾰ́λλητον ψᾰ́λλωμεν ψᾰ́λλητε ψᾰ́λλωσῐ(ν)
optative ψᾰ́λλοιμῐ ψᾰ́λλοις ψᾰ́λλοι ψᾰ́λλοιτον ψᾰλλοίτην ψᾰ́λλοιμεν ψᾰ́λλοιτε ψᾰ́λλοιεν
imperative   ψᾰ́λλε ψᾰλλέτω ψᾰ́λλετον ψᾰλλέτων   ψᾰ́λλετε ψᾰλλόντων
middle/
passive 		indicative ψᾰ́λλομαι ψᾰ́λλῃ / ψᾰ́λλει ψᾰ́λλεται ψᾰ́λλεσθον ψᾰ́λλεσθον ψᾰλλόμεθᾰ ψᾰ́λλεσθε ψᾰ́λλονται
subjunctive ψᾰ́λλωμαι ψᾰ́λλῃ ψᾰ́λληται ψᾰ́λλησθον ψᾰ́λλησθον ψᾰλλώμεθᾰ ψᾰ́λλησθε ψᾰ́λλωνται
optative ψᾰλλοίμην ψᾰ́λλοιο ψᾰ́λλοιτο ψᾰ́λλοισθον ψᾰλλοίσθην ψᾰλλοίμεθᾰ ψᾰ́λλοισθε ψᾰ́λλοιντο
imperative   ψᾰ́λλου ψᾰλλέσθω ψᾰ́λλεσθον ψᾰλλέσθων   ψᾰ́λλεσθε ψᾰλλέσθων
active middle/passive
infinitive ψᾰ́λλειν ψᾰ́λλεσθαι
participle m ψᾰ́λλων ψᾰλλόμενος
f ψᾰ́λλουσᾰ ψᾰλλομένη
n ψᾰ́λλον ψᾰλλόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔψᾰλλον, ἐψᾰλλόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔψᾰλλον ἔψᾰλλες ἔψᾰλλε(ν) ἐψᾰ́λλετον ἐψᾰλλέτην ἐψᾰ́λλομεν ἐψᾰ́λλετε ἔψᾰλλον
middle/
passive 		indicative ἐψᾰλλόμην ἐψᾰ́λλου ἐψᾰ́λλετο ἐψᾰ́λλεσθον ἐψᾰλλέσθην ἐψᾰλλόμεθᾰ ἐψᾰ́λλεσθε ἐψᾰ́λλοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ψᾰλέω, ψᾰλέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ψᾰλέω ψᾰλέεις ψᾰλέει ψᾰλέετον ψᾰλέετον ψᾰλέομεν ψᾰλέετε ψᾰλέουσῐ(ν)
optative ψᾰλέοιμῐ ψᾰλέοις ψᾰλέοι ψᾰλέοιτον ψᾰλεοίτην ψᾰλέοιμεν ψᾰλέοιτε ψᾰλέοιεν
middle indicative ψᾰλέομαι ψᾰλέῃ / ψᾰλέει ψᾰλέεται ψᾰλέεσθον ψᾰλέεσθον ψᾰλεόμεθᾰ ψᾰλέεσθε ψᾰλέονται
optative ψᾰλεοίμην ψᾰλέοιο ψᾰλέοιτο ψᾰλέοισθον ψᾰλεοίσθην ψᾰλεοίμεθᾰ ψᾰλέοισθε ψᾰλέοιντο
active middle
infinitive ψᾰλέειν ψᾰλέεσθαι
participle m ψᾰλέων ψᾰλεόμενος
f ψᾰλέουσᾰ ψᾰλεομένη
n ψᾰλέον ψᾰλεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ψᾰλῶ, ψᾰλοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ψᾰλῶ ψᾰλεῖς ψᾰλεῖ ψᾰλεῖτον ψᾰλεῖτον ψᾰλοῦμεν ψᾰλεῖτε ψᾰλοῦσῐ(ν)
optative ψᾰλοίην / ψᾰλοῖμῐ ψᾰλοίης / ψᾰλοῖς ψᾰλοίη / ψᾰλοῖ ψᾰλοῖτον / ψᾰλοίητον ψᾰλοίτην / ψᾰλοιήτην ψᾰλοῖμεν / ψᾰλοίημεν ψᾰλοῖτε / ψᾰλοίητε ψᾰλοῖεν / ψᾰλοίησᾰν
middle indicative ψᾰλοῦμαι ψᾰλῇ ψᾰλεῖται ψᾰλεῖσθον ψᾰλεῖσθον ψᾰλούμεθᾰ ψᾰλεῖσθε ψᾰλοῦνται
optative ψᾰλοίμην ψᾰλοῖο ψᾰλοῖτο ψᾰλοῖσθον ψᾰλοίσθην ψᾰλοίμεθᾰ ψᾰλοῖσθε ψᾰλοῖντο
active middle
infinitive ψᾰλεῖν ψᾰλεῖσθαι
participle m ψᾰλῶν ψᾰλούμενος
f ψᾰλοῦσᾰ ψᾰλουμένη
n ψᾰλοῦν ψᾰλούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔψηλᾰ, ἐψηλᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔψηλᾰ ἔψηλᾰς ἔψηλε(ν) ἐψήλᾰτον ἐψηλᾰ́την ἐψήλᾰμεν ἐψήλᾰτε ἔψηλᾰν
subjunctive ψήλω ψήλῃς ψήλῃ ψήλητον ψήλητον ψήλωμεν ψήλητε ψήλωσῐ(ν)
optative ψήλαιμῐ ψήλειᾰς / ψήλαις ψήλειε(ν) / ψήλαι ψήλαιτον ψηλαίτην ψήλαιμεν ψήλαιτε ψήλειᾰν / ψήλαιεν
imperative   ψῆλον ψηλᾰ́τω ψήλᾰτον ψηλᾰ́των   ψήλᾰτε ψηλᾰ́ντων
middle indicative ἐψηλᾰ́μην ἐψήλω ἐψήλᾰτο ἐψήλᾰσθον ἐψηλᾰ́σθην ἐψηλᾰ́μεθᾰ ἐψήλᾰσθε ἐψήλᾰντο
subjunctive ψήλωμαι ψήλῃ ψήληται ψήλησθον ψήλησθον ψηλώμεθᾰ ψήλησθε ψήλωνται
optative ψηλαίμην ψήλαιο ψήλαιτο ψήλαισθον ψηλαίσθην ψηλαίμεθᾰ ψήλαισθε ψήλαιντο
imperative   ψῆλαι ψηλᾰ́σθω ψήλᾰσθον ψηλᾰ́σθων   ψήλᾰσθε ψηλᾰ́σθων
active middle
infinitive ψῆλαι ψήλᾰσθαι
participle m ψήλᾱς ψηλᾰ́μενος
f ψήλᾱσᾰ ψηλᾰμένη
n ψῆλᾰν ψηλᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔψᾱλᾰ, ἐψᾱλᾰ́μην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔψᾱλᾰ ἔψᾱλᾰς ἔψᾱλε(ν) ἐψᾱ́λᾰτον ἐψᾱλᾰ́την ἐψᾱ́λᾰμεν ἐψᾱ́λᾰτε ἔψᾱλᾰν
subjunctive ψᾱ́λω ψᾱ́λῃς ψᾱ́λῃ ψᾱ́λητον ψᾱ́λητον ψᾱ́λωμεν ψᾱ́λητε ψᾱ́λωσῐ(ν)
optative ψᾱ́λαιμῐ ψᾱ́λειᾰς / ψᾱ́λαις ψᾱ́λειε(ν) / ψᾱ́λαι ψᾱ́λαιτον ψᾱλαίτην ψᾱ́λαιμεν ψᾱ́λαιτε ψᾱ́λειᾰν / ψᾱ́λαιεν
imperative   ψᾶλον ψᾱλᾰ́τω ψᾱ́λᾰτον ψᾱλᾰ́των   ψᾱ́λᾰτε ψᾱλᾰ́ντων
middle indicative ἐψᾱλᾰ́μην ἐψᾱ́λω ἐψᾱ́λᾰτο ἐψᾱ́λᾰσθον ἐψᾱλᾰ́σθην ἐψᾱλᾰ́μεθᾰ ἐψᾱ́λᾰσθε ἐψᾱ́λᾰντο
subjunctive ψᾱ́λωμαι ψᾱ́λῃ ψᾱ́ληται ψᾱ́λησθον ψᾱ́λησθον ψᾱλώμεθᾰ ψᾱ́λησθε ψᾱ́λωνται
optative ψᾱλαίμην ψᾱ́λαιο ψᾱ́λαιτο ψᾱ́λαισθον ψᾱλαίσθην ψᾱλαίμεθᾰ ψᾱ́λαισθε ψᾱ́λαιντο
imperative   ψᾶλαι ψᾱλᾰ́σθω ψᾱ́λᾰσθον ψᾱλᾰ́σθων   ψᾱ́λᾰσθε ψᾱλᾰ́σθων
active middle
infinitive ψᾶλαι ψᾱ́λᾰσθαι
participle m ψᾱ́λᾱς ψᾱλᾰ́μενος
f ψᾱ́λᾱσᾰ ψᾱλᾰμένη
n ψᾶλᾰν ψᾱλᾰ́μενον

Derived terms

  • ᾰ̓ντῐψᾰ́λλω (ăntĭpsắllō)
  • ᾰ̓ποψᾰ́λλω (ăpopsắllō)
  • δῐᾰψᾰ́λλω (dĭăpsắllō)
  • ἐπῐψᾰ́λλω (epĭpsắllō)
  • κᾰτᾰψᾰ́λλω (kătăpsắllō)
  • πᾰρᾰψᾰ́λλω (părăpsắllō)
  • ῠ̔ποψᾰ́λλω (hŭpopsắllō)
  • ψᾰ́λμᾰ (psắlmă)
  • ψᾰλμός (psălmós)
  • ψᾰλτήρῐον (psăltḗrĭon)
  • ψᾰ́λτῐγξ (psắltĭnx)

Descendants

  • Greek: ψάλλω (psállo)
  • → Coptic: ⲉⲣⲯⲁⲗⲓⲛ (erpsalin)

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ψάλλω (psállō). Doublet of ψέλνω (psélno).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpsa.lo/
  • Hyphenation: ψάλ‧λω

Verb

ψάλλω • (psállo) (past έψαλα, passive ψάλλομαι, p‑past ψάλθηκα/εψάλη, εψάλησαν3rd, ppp ψαλμένος)

  1. (formal, transitive, intransitive) alternative form of ψέλνω (psélno, “to chant (a religious hymn or an anthem)”)
  2. (transitive, figuratively) to praise [with accusative]

Conjugation

ψάλλω   ψάλλομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ψάλλω ψάλω ψάλλομαι ψαλώ
2 sg ψάλλεις ψάλεις ψάλλεσαι ψαλείς
3 sg ψάλλει ψάλει ψάλλεται ψαλεί
1 pl ψάλλουμε, [‑ομε] ψάλουμε, [‑ομε] ψαλλόμαστε ψαλούμε
2 pl ψάλλετε ψάλετε ψάλλεστε, ψαλλόσαστε ψαλείτε
3 pl ψάλλουν(ε) ψάλουν(ε) ψάλλονται ψαλούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έψαλλα έψαλα ψαλλόμουν(α) ψάλθηκαsee ψέλνω
2 sg έψαλλες έψαλες ψαλλόσουν(α) ψάλθηκες
3 sg έψαλλε έψαλε ψαλλόταν(ε) ψάλθηκε, {εψάλη}
1 pl ψάλλαμε ψάλαμε ψαλλόμασταν, (‑όμαστε) ψαλθήκαμε
2 pl ψάλλατε ψάλατε ψαλλόσασταν, (‑όσαστε) ψαλθήκατε
3 pl έψαλλαν, ψάλλαν(ε) έψαλαν, ψάλαν(ε) ψάλλονταν, (ψαλλόντουσαν) ψάλθηκαν, ψαλθήκαν, {εψάλησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ψάλλω ➤ θα ψάλω ➤ θα ψάλλομαι ➤ θα ψαλώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ψάλλεις, … θα ψάλεις, … θα ψάλλεσαι, … θα ψαλείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ψάλει   έχω, έχεις, ... ψαλθεί / ψαλεί
  είμαι, είσαι, … ψαλμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ψάλει   είχα, είχες, ... ψαλθεί / ψαλεί
  ήμουν, ήσουν, … ψαλμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ψάλει   θα έχω, θα έχεις, ... ψαλθεί / ψαλεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ψαλμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ψάλλε ψάλε — —
2 pl ψάλλετε ψάλτε ψάλλεστε ψαλείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ψάλλοντας ➤ ψαλλόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας ψάλει ➤ ψαλμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ψάλει ψαλθεί / ψαλεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • τα έψαλα (ta épsala, “I told off, scolded”), also see τα ψέλνω (ta psélno)
  • αποψάλλω (apopsállo, “finish chanting”) (rare)
  • αρχιψάλτης m (archipsáltis, “precentor”)
  • άψαλτος (ápsaltos, “not chanted”)
  • εξάψαλμος m (exápsalmos, “sequence of six psalms”)
  • ιεροψάλτης m (ieropsáltis)
  • πρωτοψάλτης m (protopsáltis, “precentor”)
  • ψαλμικός (psalmikós)
  • ψαλμός m (psalmós, “psalm”)
  • ψαλμωδία f (psalmodía), ψαλμουδιά f (psalmoudiá)
  • ψαλμωδός m (psalmodós)
  • ψάλσιμο n (psálsimo, “chanting”)
  • ψαλτήρι n (psaltíri, “psalter”)
  • ψαλτήριο n (psaltírio, “psalter”)
  • ψάλτης m (psáltis), ψάλτρια f (psáltria)
  • ψαλτική f (psaltikí, “the art of chanting hymns”)
  • ψαλτικός (psaltikós)
  • ψαλτός (psaltós, “chanted”)
  • and ψέλνω (psélno), modern form of ψάλλω (psállo)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.