χαρτορίχτρα
Greek
Etymology
χαρτο- (charto-, “card”) + ρίχ(νω) (rích(no), “to throw, drop”) + -τρα (-tra)
Pronunciation
- IPA(key): /xaɾ.toˈɾi.xtɾa/
- Hyphenation: χαρ‧το‧ρί‧χτρα
Noun
χαρτορίχτρα • (chartoríchtra) f (plural χαρτορίχτρες)
- (female) cartomancer (fortune teller who uses playing cards)
Declension
The genitive plural with ending -ών is uncommon and considered awkward.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | χαρτορίχτρα (chartoríchtra) | χαρτορίχτρες (chartoríchtres) |
| genitive | χαρτορίχτρας (chartoríchtras) | — |
| accusative | χαρτορίχτρα (chartoríchtra) | χαρτορίχτρες (chartoríchtres) |
| vocative | χαρτορίχτρα (chartoríchtra) | χαρτορίχτρες (chartoríchtres) |
Synonyms
- χαρτομάντισσα f (chartomántissa, “cartomancer”)
Related terms
- χαρτομαντεία f (chartomanteía, “cartomancy”)
- ταρό n (taró, “tarot”)