χέρα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰé.ra/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰe.ra/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈçe.ra/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈçe.ra/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈçe.ra/

Noun

χέρᾰ • (khéră)

(Epic, Lyric) accusative singular of χείρ (kheír)

Pontic Greek

Alternative forms

χ̌όρα (šóra)

Etymology

Inherited from Ancient Greek χήρα (khḗra).

Noun

χ̌έρα (šéra) f (plural χ̌εράδες or χ̌εράντ’)

widow

Related terms

χ̌έρος (šéros)

References

Papadópoulos, Ánthimos (1961), “χ̌έρος”, in Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου [An historical dictionary of the Pontic dialect] (Παράρτημα περιοδικού «Αρχείον Πόντου»; 3), volume II, Athens: Myrtidis
Tursun, Vahit (2021), “χ̌έρα”, in Romeika – Türkçe Sözlük : Trabzon Rumcası, 2nd edition, Istanbul: Heyamola Yayınları, page 550b