φιλήρετμος

Ancient Greek

Etymology

φιλέω (philéō) +‎ ἐρετμόν (eretmón)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lɛ̌ː.ret.mos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈle̝.ret.mos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈli.ret.mos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈli.ret.mos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈli.ret.mos/

Adjective

φῐλήρετμος • (phĭlḗretmos) m or f (neuter φῐλήρετμον); second declension

oar-loving

Declension

Second declension of φῐλήρετμος; φῐλήρετμον (Epic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φῐλήρετμος phĭlḗretmos	φῐλήρετμον phĭlḗretmon	φῐληρέτμω phĭlērétmō	φῐληρέτμω phĭlērétmō	φῐλήρετμοι phĭlḗretmoi	φῐλήρετμᾰ phĭlḗretmă
Genitive	φῐληρέτμου / φῐληρέτμοιο / φῐληρέτμοο phĭlērétmou / phĭlērétmoio / phĭlērétmoo	φῐληρέτμου / φῐληρέτμοιο / φῐληρέτμοο phĭlērétmou / phĭlērétmoio / phĭlērétmoo	φῐληρέτμοιν / φῐληρέτμοιῐν phĭlērétmoi(ĭ)n	φῐληρέτμοιν / φῐληρέτμοιῐν phĭlērétmoi(ĭ)n	φῐληρέτμων phĭlērétmōn	φῐληρέτμων phĭlērétmōn
Dative	φῐληρέτμῳ phĭlērétmōi	φῐληρέτμῳ phĭlērétmōi	φῐληρέτμοιν / φῐληρέτμοιῐν phĭlērétmoi(ĭ)n	φῐληρέτμοιν / φῐληρέτμοιῐν phĭlērétmoi(ĭ)n	φῐληρέτμοις / φῐληρέτμοισῐ / φῐληρέτμοισῐν phĭlērétmois / phĭlērétmoisĭ(n)	φῐληρέτμοις / φῐληρέτμοισῐ / φῐληρέτμοισῐν phĭlērétmois / phĭlērétmoisĭ(n)
Accusative	φῐλήρετμον phĭlḗretmon	φῐλήρετμον phĭlḗretmon	φῐληρέτμω phĭlērétmō	φῐληρέτμω phĭlērétmō	φῐληρέτμους phĭlērétmous	φῐλήρετμᾰ phĭlḗretmă
Vocative	φῐλήρετμε phĭlḗretme	φῐλήρετμον phĭlḗretmon	φῐληρέτμω phĭlērétmō	φῐληρέτμω phĭlērétmō	φῐλήρετμοι phĭlḗretmoi	φῐλήρετμᾰ phĭlḗretmă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φῐληρέτμως phĭlērétmōs		φῐληρετμότερος phĭlēretmóteros		φῐληρετμότᾰτος phĭlēretmótătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading