φαναρίου

See also: φαναριού

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰaː.na.rí.uː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰa.naˈri.u/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸa.naˈri.u/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fa.naˈri.u/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fa.naˈri.u/

Noun

φᾱνᾰρῐ́ου • (phānărĭ́ou)

genitive singular of φᾱνᾰ́ρῐον (phānắrĭon)

Greek

Noun

φαναρίου • (fanaríou) n

genitive singular of φανάρι (fanári)