υπόκλιση

Greek

Noun

υπόκλιση • (ypóklisi) f (plural υποκλίσεις)

  1. obeisance
  2. bow, curtsey

Declension

Declension of υπόκλιση
singular plural
nominative υπόκλιση (ypóklisi) υποκλίσεις (ypoklíseis)
genitive υπόκλισης (ypóklisis) υποκλίσεων (ypoklíseon)
accusative υπόκλιση (ypóklisi) υποκλίσεις (ypoklíseis)
vocative υπόκλιση (ypóklisi) υποκλίσεις (ypoklíseis)
Older or formal genitive singular: υποκλίσεως (ypoklíseos)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.