τρυγάω

Ancient Greek

Etymology

From τρύγη (trúgē) +‎ -άω (-áō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /try.ɡá.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tryˈɡa.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tryˈɣa.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tryˈɣa.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /triˈɣa.o/

Verb

τρῠγάω • (trŭgáō)

(with accusative of fruit or crop gathered) to harvest, gather
(with accusative of plant from fruit or crop is gathered) to reap off

Conjugation

Present: τρῠγᾰ́ω, τρῠγᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρῠγᾰ́ω	τρῠγᾰ́εις	τρῠγᾰ́ει	τρῠγᾰ́ετον	τρῠγᾰ́ετον	τρῠγᾰ́ομεν	τρῠγᾰ́ετε	τρῠγᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	τρῠγᾰ́ω	τρῠγᾰ́ῃς	τρῠγᾰ́ῃ	τρῠγᾰ́ητον	τρῠγᾰ́ητον	τρῠγᾰ́ωμεν	τρῠγᾰ́ητε	τρῠγᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	τρῠγᾰ́οιμῐ	τρῠγᾰ́οις	τρῠγᾰ́οι	τρῠγᾰ́οιτον	τρῠγᾰοίτην	τρῠγᾰ́οιμεν	τρῠγᾰ́οιτε	τρῠγᾰ́οιεν
	imperative		τρῠ́γᾰε	τρῠγᾰέτω	τρῠγᾰ́ετον	τρῠγᾰέτων		τρῠγᾰ́ετε	τρῠγᾰόντων
middle/ passive	indicative	τρῠγᾰ́ομαι	τρῠγᾰ́ῃ / τρῠγᾰ́ει	τρῠγᾰ́εται	τρῠγᾰ́εσθον	τρῠγᾰ́εσθον	τρῠγᾰόμεθᾰ	τρῠγᾰ́εσθε	τρῠγᾰ́ονται
	subjunctive	τρῠγᾰ́ωμαι	τρῠγᾰ́ῃ	τρῠγᾰ́ηται	τρῠγᾰ́ησθον	τρῠγᾰ́ησθον	τρῠγᾰώμεθᾰ	τρῠγᾰ́ησθε	τρῠγᾰ́ωνται
	optative	τρῠγᾰοίμην	τρῠγᾰ́οιο	τρῠγᾰ́οιτο	τρῠγᾰ́οισθον	τρῠγᾰοίσθην	τρῠγᾰοίμεθᾰ	τρῠγᾰ́οισθε	τρῠγᾰ́οιντο
	imperative		τρῠγᾰ́ου	τρῠγᾰέσθω	τρῠγᾰ́εσθον	τρῠγᾰέσθων		τρῠγᾰ́εσθε	τρῠγᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρῠγᾰ́ειν				τρῠγᾰ́εσθαι
participle	m	τρῠγᾰ́ων				τρῠγᾰόμενος
	f	τρῠγᾰ́ουσᾰ				τρῠγᾰομένη
	n	τρῠγᾰ́ον				τρῠγᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: τρῠγῶ, τρῠγῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρῠγῶ	τρῠγᾷς	τρῠγᾷ	τρῠγᾶτον	τρῠγᾶτον	τρῠγῶμεν	τρῠγᾶτε	τρῠγῶσῐ(ν)
	subjunctive	τρῠγῶ	τρῠγᾷς	τρῠγᾷ	τρῠγᾶτον	τρῠγᾶτον	τρῠγῶμεν	τρῠγᾶτε	τρῠγῶσῐ(ν)
	optative	τρῠγῴην / τρῠγῷμῐ	τρῠγῴης / τρῠγῷς	τρῠγῴη / τρῠγῷ	τρῠγῷτον / τρῠγῴητον	τρῠγῴτην / τρῠγῳήτην	τρῠγῷμεν / τρῠγῴημεν	τρῠγῷτε / τρῠγῴητε	τρῠγῷεν / τρῠγῴησᾰν
	imperative		τρῠ́γᾱ	τρῠγᾱ́τω	τρῠγᾶτον	τρῠγᾱ́των		τρῠγᾶτε	τρῠγώντων
middle/ passive	indicative	τρῠγῶμαι	τρῠγᾷ	τρῠγᾶται	τρῠγᾶσθον	τρῠγᾶσθον	τρῠγώμεθᾰ	τρῠγᾶσθε	τρῠγῶνται
	subjunctive	τρῠγῶμαι	τρῠγᾷ	τρῠγᾶται	τρῠγᾶσθον	τρῠγᾶσθον	τρῠγώμεθᾰ	τρῠγᾶσθε	τρῠγῶνται
	optative	τρῠγῴμην	τρῠγῷο	τρῠγῷτο	τρῠγῷσθον	τρῠγῴσθην	τρῠγῴμεθᾰ	τρῠγῷσθε	τρῠγῷντο
	imperative		τρῠγῶ	τρῠγᾱ́σθω	τρῠγᾶσθον	τρῠγᾱ́σθων		τρῠγᾶσθε	τρῠγᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		τρῠγᾶν				τρῠγᾶσθαι
participle	m	τρῠγῶν				τρῠγώμενος
	f	τρῠγῶσᾰ				τρῠγωμένη
	n	τρῠγῶν				τρῠγώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐτρῠ́γᾰον, ἐτρῠγᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρῠ́γᾰον	ἐτρῠ́γᾰες	ἐτρῠ́γᾰε(ν)	ἐτρῠγᾰ́ετον	ἐτρῠγᾰέτην	ἐτρῠγᾰ́ομεν	ἐτρῠγᾰ́ετε	ἐτρῠ́γᾰον
middle/ passive	indicative	ἐτρῠγᾰόμην	ἐτρῠγᾰ́ου	ἐτρῠγᾰ́ετο	ἐτρῠγᾰ́εσθον	ἐτρῠγᾰέσθην	ἐτρῠγᾰόμεθᾰ	ἐτρῠγᾰ́εσθε	ἐτρῠγᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐτρῠ́γων, ἐτρῠγώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρῠ́γων	ἐτρῠ́γᾱς	ἐτρῠ́γᾱ	ἐτρῠγᾶτον	ἐτρῠγᾱ́την	ἐτρῠγῶμεν	ἐτρῠγᾶτε	ἐτρῠ́γων
middle/ passive	indicative	ἐτρῠγώμην	ἐτρῠγῶ	ἐτρῠγᾶτο	ἐτρῠγᾶσθον	ἐτρῠγᾱ́σθην	ἐτρῠγώμεθᾰ	ἐτρῠγᾶσθε	ἐτρῠγῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: τρῠγήσω, τρῠγήσομαι, τρῠγησθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρῠγήσω	τρῠγήσεις	τρῠγήσει	τρῠγήσετον	τρῠγήσετον	τρῠγήσομεν	τρῠγήσετε	τρῠγήσουσῐ(ν)
active	optative	τρῠγήσοιμῐ	τρῠγήσοις	τρῠγήσοι	τρῠγήσοιτον	τρῠγησοίτην	τρῠγήσοιμεν	τρῠγήσοιτε	τρῠγήσοιεν
middle	indicative	τρῠγήσομαι	τρῠγήσῃ / τρῠγήσει	τρῠγήσεται	τρῠγήσεσθον	τρῠγήσεσθον	τρῠγησόμεθᾰ	τρῠγήσεσθε	τρῠγήσονται
middle	optative	τρῠγησοίμην	τρῠγήσοιο	τρῠγήσοιτο	τρῠγήσοισθον	τρῠγησοίσθην	τρῠγησοίμεθᾰ	τρῠγήσοισθε	τρῠγήσοιντο
passive	indicative	τρῠγησθήσομαι	τρῠγησθήσῃ	τρῠγησθήσεται	τρῠγησθήσεσθον	τρῠγησθήσεσθον	τρῠγησθησόμεθᾰ	τρῠγησθήσεσθε	τρῠγησθήσονται
passive	optative	τρῠγησθησοίμην	τρῠγησθήσοιο	τρῠγησθήσοιτο	τρῠγησθήσοισθον	τρῠγησθησοίσθην	τρῠγησθησοίμεθᾰ	τρῠγησθήσοισθε	τρῠγησθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τρῠγήσειν			τρῠγήσεσθαι		τρῠγησθήσεσθαι
participle	m	τρῠγήσων			τρῠγησόμενος		τρῠγησθησόμενος
	f	τρῠγήσουσᾰ			τρῠγησομένη		τρῠγησθησομένη
	n	τρῠγῆσον			τρῠγησόμενον		τρῠγησθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐτρῠ́γησᾰ, ἐτρῠγησᾰ́μην, ἐτρῠγήσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρῠ́γησᾰ	ἐτρῠ́γησᾰς	ἐτρῠ́γησε(ν)	ἐτρῠγήσᾰτον	ἐτρῠγησᾰ́την	ἐτρῠγήσᾰμεν	ἐτρῠγήσᾰτε	ἐτρῠ́γησᾰν
	subjunctive	τρῠγήσω	τρῠγήσῃς	τρῠγήσῃ	τρῠγήσητον	τρῠγήσητον	τρῠγήσωμεν	τρῠγήσητε	τρῠγήσωσῐ(ν)
	optative	τρῠγήσαιμῐ	τρῠγήσειᾰς / τρῠγήσαις	τρῠγήσειε(ν) / τρῠγήσαι	τρῠγήσαιτον	τρῠγησαίτην	τρῠγήσαιμεν	τρῠγήσαιτε	τρῠγήσειᾰν / τρῠγήσαιεν
	imperative		τρῠ́γησον	τρῠγησᾰ́τω	τρῠγήσᾰτον	τρῠγησᾰ́των		τρῠγήσᾰτε	τρῠγησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτρῠγησᾰ́μην	ἐτρῠγήσω	ἐτρῠγήσᾰτο	ἐτρῠγήσᾰσθον	ἐτρῠγησᾰ́σθην	ἐτρῠγησᾰ́μεθᾰ	ἐτρῠγήσᾰσθε	ἐτρῠγήσᾰντο
	subjunctive	τρῠγήσωμαι	τρῠγήσῃ	τρῠγήσηται	τρῠγήσησθον	τρῠγήσησθον	τρῠγησώμεθᾰ	τρῠγήσησθε	τρῠγήσωνται
	optative	τρῠγησαίμην	τρῠγήσαιο	τρῠγήσαιτο	τρῠγήσαισθον	τρῠγησαίσθην	τρῠγησαίμεθᾰ	τρῠγήσαισθε	τρῠγήσαιντο
	imperative		τρῠ́γησαι	τρῠγησᾰ́σθω	τρῠγήσᾰσθον	τρῠγησᾰ́σθων		τρῠγήσᾰσθε	τρῠγησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτρῠγήσθην	ἐτρῠγήσθης	ἐτρῠγήσθη	ἐτρῠγήσθητον	ἐτρῠγησθήτην	ἐτρῠγήσθημεν	ἐτρῠγήσθητε	ἐτρῠγήσθησᾰν
	subjunctive	τρῠγησθῶ	τρῠγησθῇς	τρῠγησθῇ	τρῠγησθῆτον	τρῠγησθῆτον	τρῠγησθῶμεν	τρῠγησθῆτε	τρῠγησθῶσῐ(ν)
	optative	τρῠγησθείην	τρῠγησθείης	τρῠγησθείη	τρῠγησθεῖτον / τρῠγησθείητον	τρῠγησθείτην / τρῠγησθειήτην	τρῠγησθεῖμεν / τρῠγησθείημεν	τρῠγησθεῖτε / τρῠγησθείητε	τρῠγησθεῖεν / τρῠγησθείησᾰν
	imperative		τρῠγήσθητῐ	τρῠγησθήτω	τρῠγήσθητον	τρῠγησθήτων		τρῠγήσθητε	τρῠγησθέντων
		active			middle		passive
infinitive		τρῠγῆσαι			τρῠγήσᾰσθαι		τρῠγησθῆναι
participle	m	τρῠγήσᾱς			τρῠγησᾰ́μενος		τρῠγησθείς
	f	τρῠγήσᾱσᾰ			τρῠγησᾰμένη		τρῠγησθεῖσᾰ
	n	τρῠγῆσᾰν			τρῠγησᾰ́μενον		τρῠγησθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: τετρῠ́γηκᾰ, τετρῠ́γημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τετρῠ́γηκᾰ	τετρῠ́γηκᾰς	τετρῠ́γηκε(ν)	τετρῠγήκᾰτον	τετρῠγήκᾰτον	τετρῠγήκᾰμεν	τετρῠγήκᾰτε	τετρῠγήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρῠγήκω	τετρῠγήκῃς	τετρῠγήκῃ	τετρῠγήκητον	τετρῠγήκητον	τετρῠγήκωμεν	τετρῠγήκητε	τετρῠγήκωσῐ(ν)
	optative	τετρῠγήκοιμῐ / τετρῠγηκοίην	τετρῠγήκοις / τετρῠγηκοίης	τετρῠγήκοι / τετρῠγηκοίη	τετρῠγήκοιτον	τετρῠγηκοίτην	τετρῠγήκοιμεν	τετρῠγήκοιτε	τετρῠγήκοιεν
	imperative		τετρῠ́γηκε	τετρῠγηκέτω	τετρῠγήκετον	τετρῠγηκέτων		τετρῠγήκετε	τετρῠγηκόντων
middle/ passive	indicative	τετρῠ́γημαι	τετρῠ́γησαι	τετρῠ́γηται	τετρῠ́γησθον	τετρῠ́γησθον	τετρῠγήμεθᾰ	τετρῠ́γησθε	τετρῠ́γηνται
	subjunctive	τετρῠγημένος ὦ	τετρῠγημένος ᾖς	τετρῠγημένος ᾖ	τετρῠγημένω ἦτον	τετρῠγημένω ἦτον	τετρῠγημένοι ὦμεν	τετρῠγημένοι ἦτε	τετρῠγημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετρῠγημένος εἴην	τετρῠγημένος εἴης	τετρῠγημένος εἴη	τετρῠγημένω εἴητον / εἶτον	τετρῠγημένω εἰήτην / εἴτην	τετρῠγημένοι εἴημεν / εἶμεν	τετρῠγημένοι εἴητε / εἶτε	τετρῠγημένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		τετρῠ́γησο	τετρῠγήσθω	τετρῠ́γησθον	τετρῠγήσθων		τετρῠ́γησθε	τετρῠγήσθων
		active				middle/passive
infinitive		τετρῠγηκέναι				τετρῠγῆσθαι
participle	m	τετρῠγηκώς				τετρῠγημένος
	f	τετρῠγηκυῖᾰ				τετρῠγημένη
	n	τετρῠγηκός				τετρῠγημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐτετρῠγήκειν / ἐτετρῠγήκη, ἐτετρῠγήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτετρῠγήκειν / ἐτετρῠγήκη	ἐτετρῠγήκεις / ἐτετρῠγήκης	ἐτετρῠγήκει(ν)	ἐτετρῠγήκετον	ἐτετρῠγηκέτην	ἐτετρῠγήκεμεν	ἐτετρῠγήκετε	ἐτετρῠγήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐτετρῠγήμην	ἐτετρῠ́γησο	ἐτετρῠ́γητο	ἐτετρῠ́γησθον	ἐτετρῠγήσθην	ἐτετρῠγήμεθᾰ	ἐτετρῠ́γησθε	ἐτετρῠ́γηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“τρυγάω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“τρυγάω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
τρυγάω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“τρυγάω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
τρυγάω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011