τρομέω

Ancient Greek

Alternative forms

τρομάζω (tromázō)

Etymology

By surface analysis, τρόμος (trómos) +‎ -έω (-éō). However, it may also derive from Proto-Hellenic *troméyō, from Proto-Indo-European *troméyeti, a causative from *trem- + *-éyeti. The same causative form may be the source of Umbrian tremitu, from Proto-Italic *tromeō.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tro.mé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /troˈme.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /troˈme.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /troˈme.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /troˈme.o/

Verb

τρομέω • (troméō)

to tremble, fear, quake, quiver
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 7.151-154:
  οἳ δὲ μάλʼ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν, οὐδέ τις ἔτλη· ἀλλʼ ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν θάρσεϊ ᾧ· γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων· καὶ μαχόμην οἱ ἐγώ, δῶκεν δέ μοι εὖχος Ἀθήνη
  hoì dè mál etrómeon kaì edeídisan, oudé tis étlē; all emè thumòs anêke polutlḗmōn polemízein thárseï hōî; geneēî dè neṓtatos éskon hapántōn; kaì makhómēn hoi egṓ, dôken dé moi eûkhos Athḗnē
  (please add an English translation of this quotation)
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 10.10.5-10:
  ὡς δ᾿ ὅτ᾿ ἂν ἀστράπτῃ πόσις Ἥρης ἠυκόμοιο, τεύχων ἢ πολὺν ὄμβρον ἀθέσφατον ἠὲ χάλαζαν ἢ νιφετόν, ὅτε πέρ τε χιὼν ἐπάλυνεν ἀρούρας, ἠέ ποθι πτολέμοιο μέγα στόμα πευκεδανοῖο, ὣς πυκίν᾿ ἐν στήθεσσιν ἀνεστενάχιζ᾿ Ἀγαμέμνων νειόθεν ἐκ κραδίης, τρομέοντο δέ οἱ φρένες ἐντός
  hōs d’ hót’ àn astráptēi pósis Hḗrēs ēukómoio, teúkhōn ḕ polùn ómbron athésphaton ēè khálazan ḕ niphetón, hóte pér te khiṑn epálunen aroúras, ēé pothi ptolémoio méga stóma peukedanoîo, hṑs pukín’ en stḗthessin anestenákhiz’ Agamémnōn neióthen ek kradíēs, troméonto dé hoi phrénes entós
  (please add an English translation of this quotation)
- Codex Sinaiticus 1 Maccabees.2.24:
  και ειδεν ματταθιαϲ και εζηλωϲεν και ετρομηϲαν οι νεφροι αυτου και ανηνεγκεν θυμον κατα το κριμα και δραμων εϲφαξεν αυτον επι τον βωμον
  kai eiden mattathias kai ezēlōsen kai etromēsan oi nephroi autou kai anēnenken thumon kata to krima kai dramōn esphaxen auton epi ton bōmon
  (please add an English translation of this quotation)
- 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Idylls 27.30:
  ἀλλὰ τεκεῖν τρομέω, μὴ καὶ χρόα καλὸν ὀλέσσω.
  allà tekeîn troméō, mḕ kaì khróa kalòn oléssō.
  (please add an English translation of this quotation)
1. to tremble before, fear, dread
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 17.201-204:
    ἆ δείλʼ οὐδέ τί τοι θάνατος καταθύμιός ἐστιν ὃς δή τοι σχεδὸν εἶσι· σὺ δʼ ἄμβροτα τεύχεα δύνεις ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι· τοῦ δὴ ἑταῖρον ἔπεφνες ἐνηέα τε κρατερόν τε
    â deíl oudé tí toi thánatos katathúmiós estin hòs dḗ toi skhedòn eîsi; sù d ámbrota teúkhea dúneis andròs aristêos, tón te troméousi kaì álloi; toû dḕ hetaîron épephnes enēéa te kraterón te
    (please add an English translation of this quotation)
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 10.490-494:
    τὸν δʼ Ὀδυσεὺς μετόπισθε λαβὼν ποδὸς ἐξερύσασκε, τὰ φρονέων κατὰ θυμὸν ὅπως καλλίτριχες ἵπποι ῥεῖα διέλθοιεν μηδὲ τρομεοίατο θυμῷ νεκροῖς ἀμβαίνοντες· ἀήθεσσον γὰρ ἔτʼ αὐτῶν
    tòn d Oduseùs metópisthe labṑn podòs exerúsaske, tà phronéōn katà thumòn hópōs kallítrikhes híppoi rheîa diélthoien mēdè tromeoíato thumōî nekroîs ambaínontes; aḗthesson gàr ét autôn
    (please add an English translation of this quotation)
  - 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Odes 13.60:
    εἴργοντες· ἐκ Λυκίας δὲ Γλαῦκον ἐλθόντα τρόμεον Δαναοί
    eírgontes; ek Lukías dè Glaûkon elthónta trómeon Danaoí
    (please add an English translation of this quotation)
  - 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Homeric Hymn to Apollo 66:
    ἀλλὰ τόδε τρομέω, Λητοῖ, ἔπος, οὐδέ σε κεύσω
    allà tóde troméō, Lētoî, épos, oudé se keúsō
    (please add an English translation of this quotation)
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, The Athenian Constitution 12:
    πολλοὺς δ᾿ Ἀθήνας πατρίδ᾿ εἰς θεόκτιτον ἀνήγαγον πραθέντας, ἄλλον ἐκδίκως, ἄλλον δικαίως, τοὺς δ᾿ ἀναγκαίης ὕπο χρειοῦς φυγόντας, γλῶσσαν οὐκέτ᾿ Ἀττικὴν ἱέντας, ὡς ἂν πολλαχῇ πλανωμένους, τοὺς δ᾿ ἐνθάδ᾿ αὐτοῦ δουλίην ἀεικέα ἔχοντας, ἤθη δεσποτῶν τρομευμένους, ἐλευθέρους ἔθηκα
    polloùs d’ Athḗnas patríd’ eis theóktiton anḗgagon prathéntas, állon ekdíkōs, állon dikaíōs, toùs d’ anankaíēs húpo khreioûs phugóntas, glôssan oukét’ Attikḕn hiéntas, hōs àn pollakhēî planōménous, toùs d’ enthád’ autoû doulíēn aeikéa ékhontas, ḗthē despotôn tromeuménous, eleuthérous éthēka
    (please add an English translation of this quotation)
  - Ibycus, Fragments 287.5:
    ἦ μὰν τρομέω νιν ἐπερχόμενον, ὥστε φερέζυγος ἵππος ἀεθλοφόρος ποτὶ γήρᾳ ἀέκων σὺν ὄχεσφι θοοῖς ἐς ἅμιλλαν ἔβα.
    ê màn troméō nin eperkhómenon, hṓste pherézugos híppos aethlophóros potì gḗrāi aékōn sùn ókhesphi thooîs es hámillan éba.
    (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present: τρομέω, τρομέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρομέω	τρομέεις	τρομέει	τρομέετον	τρομέετον	τρομέομεν	τρομέετε	τρομέουσῐ(ν)
	subjunctive	τρομέω	τρομέῃς	τρομέῃ	τρομέητον	τρομέητον	τρομέωμεν	τρομέητε	τρομέωσῐ(ν)
	optative	τρομέοιμῐ	τρομέοις	τρομέοι	τρομέοιτον	τρομεοίτην	τρομέοιμεν	τρομέοιτε	τρομέοιεν
	imperative		τρόμεε	τρομεέτω	τρομέετον	τρομεέτων		τρομέετε	τρομεόντων
middle/ passive	indicative	τρομέομαι	τρομέῃ / τρομέει	τρομέεται	τρομέεσθον	τρομέεσθον	τρομεόμεθᾰ	τρομέεσθε	τρομέονται
	subjunctive	τρομέωμαι	τρομέῃ	τρομέηται	τρομέησθον	τρομέησθον	τρομεώμεθᾰ	τρομέησθε	τρομέωνται
	optative	τρομεοίμην	τρομέοιο	τρομέοιτο	τρομέοισθον	τρομεοίσθην	τρομεοίμεθᾰ	τρομέοισθε	τρομέοιντο
	imperative		τρομέου	τρομεέσθω	τρομέεσθον	τρομεέσθων		τρομέεσθε	τρομεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρομέειν				τρομέεσθαι
participle	m	τρομέων				τρομεόμενος
	f	τρομέουσᾰ				τρομεομένη
	n	τρομέον				τρομεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: τρομῶ, τρομοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρομῶ	τρομεῖς	τρομεῖ	τρομεῖτον	τρομεῖτον	τρομοῦμεν	τρομεῖτε	τρομοῦσῐ(ν)
	subjunctive	τρομῶ	τρομῇς	τρομῇ	τρομῆτον	τρομῆτον	τρομῶμεν	τρομῆτε	τρομῶσῐ(ν)
	optative	τρομοίην / τρομοῖμῐ	τρομοίης / τρομοῖς	τρομοίη / τρομοῖ	τρομοῖτον / τρομοίητον	τρομοίτην / τρομοιήτην	τρομοῖμεν / τρομοίημεν	τρομοῖτε / τρομοίητε	τρομοῖεν / τρομοίησᾰν
	imperative		τρόμει	τρομείτω	τρομεῖτον	τρομείτων		τρομεῖτε	τρομούντων
middle/ passive	indicative	τρομοῦμαι	τρομεῖ, τρομῇ	τρομεῖται	τρομεῖσθον	τρομεῖσθον	τρομούμεθᾰ	τρομεῖσθε	τρομοῦνται
	subjunctive	τρομῶμαι	τρομῇ	τρομῆται	τρομῆσθον	τρομῆσθον	τρομώμεθᾰ	τρομῆσθε	τρομῶνται
	optative	τρομοίμην	τρομοῖο	τρομοῖτο	τρομοῖσθον	τρομοίσθην	τρομοίμεθᾰ	τρομοῖσθε	τρομοῖντο
	imperative		τρομοῦ	τρομείσθω	τρομεῖσθον	τρομείσθων		τρομεῖσθε	τρομείσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρομεῖν				τρομεῖσθαι
participle	m	τρομῶν				τρομούμενος
	f	τρομοῦσᾰ				τρομουμένη
	n	τρομοῦν				τρομούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐτρόμεον, ἐτρομεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρόμεον	ἐτρόμεες	ἐτρόμεε(ν)	ἐτρομέετον	ἐτρομεέτην	ἐτρομέομεν	ἐτρομέετε	ἐτρόμεον
middle/ passive	indicative	ἐτρομεόμην	ἐτρομέου	ἐτρομέετο	ἐτρομέεσθον	ἐτρομεέσθην	ἐτρομεόμεθᾰ	ἐτρομέεσθε	ἐτρομέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐτρόμουν, ἐτρομούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρόμουν	ἐτρόμεις	ἐτρόμει	ἐτρομεῖτον	ἐτρομείτην	ἐτρομοῦμεν	ἐτρομεῖτε	ἐτρόμουν
middle/ passive	indicative	ἐτρομούμην	ἐτρομοῦ	ἐτρομεῖτο	ἐτρομεῖσθον	ἐτρομείσθην	ἐτρομούμεθᾰ	ἐτρομεῖσθε	ἐτρομοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐτρόμησᾰ, ἐτρομησᾰ́μην, ἐτρομήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτρόμησᾰ	ἐτρόμησᾰς	ἐτρόμησε(ν)	ἐτρομήσᾰτον	ἐτρομησᾰ́την	ἐτρομήσᾰμεν	ἐτρομήσᾰτε	ἐτρόμησᾰν
	subjunctive	τρομήσω	τρομήσῃς	τρομήσῃ	τρομήσητον	τρομήσητον	τρομήσωμεν	τρομήσητε	τρομήσωσῐ(ν)
	optative	τρομήσαιμῐ	τρομήσειᾰς / τρομήσαις	τρομήσειε(ν) / τρομήσαι	τρομήσαιτον	τρομησαίτην	τρομήσαιμεν	τρομήσαιτε	τρομήσειᾰν / τρομήσαιεν
	imperative		τρόμησον	τρομησᾰ́τω	τρομήσᾰτον	τρομησᾰ́των		τρομήσᾰτε	τρομησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτρομησᾰ́μην	ἐτρομήσω	ἐτρομήσᾰτο	ἐτρομήσᾰσθον	ἐτρομησᾰ́σθην	ἐτρομησᾰ́μεθᾰ	ἐτρομήσᾰσθε	ἐτρομήσᾰντο
	subjunctive	τρομήσωμαι	τρομήσῃ	τρομήσηται	τρομήσησθον	τρομήσησθον	τρομησώμεθᾰ	τρομήσησθε	τρομήσωνται
	optative	τρομησαίμην	τρομήσαιο	τρομήσαιτο	τρομήσαισθον	τρομησαίσθην	τρομησαίμεθᾰ	τρομήσαισθε	τρομήσαιντο
	imperative		τρόμησαι	τρομησᾰ́σθω	τρομήσᾰσθον	τρομησᾰ́σθων		τρομήσᾰσθε	τρομησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτρομήθην	ἐτρομήθης	ἐτρομήθη	ἐτρομήθητον	ἐτρομηθήτην	ἐτρομήθημεν	ἐτρομήθητε	ἐτρομήθησᾰν
	subjunctive	τρομηθῶ	τρομηθῇς	τρομηθῇ	τρομηθῆτον	τρομηθῆτον	τρομηθῶμεν	τρομηθῆτε	τρομηθῶσῐ(ν)
	optative	τρομηθείην	τρομηθείης	τρομηθείη	τρομηθεῖτον / τρομηθείητον	τρομηθείτην / τρομηθειήτην	τρομηθεῖμεν / τρομηθείημεν	τρομηθεῖτε / τρομηθείητε	τρομηθεῖεν / τρομηθείησᾰν
	imperative		τρομήθητῐ	τρομηθήτω	τρομήθητον	τρομηθήτων		τρομήθητε	τρομηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		τρομῆσαι			τρομήσᾰσθαι		τρομηθῆναι
participle	m	τρομήσᾱς			τρομησᾰ́μενος		τρομηθείς
	f	τρομήσᾱσᾰ			τρομησᾰμένη		τρομηθεῖσᾰ
	n	τρομῆσᾰν			τρομησᾰ́μενον		τρομηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: τετρόμηκᾰ, τετρόμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τετρόμηκᾰ	τετρόμηκᾰς	τετρόμηκε(ν)	τετρομήκᾰτον	τετρομήκᾰτον	τετρομήκᾰμεν	τετρομήκᾰτε	τετρομήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρομήκω	τετρομήκῃς	τετρομήκῃ	τετρομήκητον	τετρομήκητον	τετρομήκωμεν	τετρομήκητε	τετρομήκωσῐ(ν)
	optative	τετρομήκοιμῐ / τετρομηκοίην	τετρομήκοις / τετρομηκοίης	τετρομήκοι / τετρομηκοίη	τετρομήκοιτον	τετρομηκοίτην	τετρομήκοιμεν	τετρομήκοιτε	τετρομήκοιεν
	imperative		τετρόμηκε	τετρομηκέτω	τετρομήκετον	τετρομηκέτων		τετρομήκετε	τετρομηκόντων
middle/ passive	indicative	τετρόμημαι	τετρόμησαι	τετρόμηται	τετρόμησθον	τετρόμησθον	τετρομήμεθᾰ	τετρόμησθε	τετρόμηνται
	subjunctive	τετρομημένος ὦ	τετρομημένος ᾖς	τετρομημένος ᾖ	τετρομημένω ἦτον	τετρομημένω ἦτον	τετρομημένοι ὦμεν	τετρομημένοι ἦτε	τετρομημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετρομημένος εἴην	τετρομημένος εἴης	τετρομημένος εἴη	τετρομημένω εἴητον / εἶτον	τετρομημένω εἰήτην / εἴτην	τετρομημένοι εἴημεν / εἶμεν	τετρομημένοι εἴητε / εἶτε	τετρομημένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		τετρόμησο	τετρομήσθω	τετρόμησθον	τετρομήσθων		τετρόμησθε	τετρομήσθων
		active				middle/passive
infinitive		τετρομηκέναι				τετρομῆσθαι
participle	m	τετρομηκώς				τετρομημένος
	f	τετρομηκυῖᾰ				τετρομημένη
	n	τετρομηκός				τετρομημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐτετρομήκειν / ἐτετρομήκη, ἐτετρομήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτετρομήκειν / ἐτετρομήκη	ἐτετρομήκεις / ἐτετρομήκης	ἐτετρομήκει(ν)	ἐτετρομήκετον	ἐτετρομηκέτην	ἐτετρομήκεμεν	ἐτετρομήκετε	ἐτετρομήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐτετρομήμην	ἐτετρόμησο	ἐτετρόμητο	ἐτετρόμησθον	ἐτετρομήσθην	ἐτετρομήμεθᾰ	ἐτετρόμησθε	ἐτετρόμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“τρομέω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“τρομέω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“τρομέω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
τρομέω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
τρομέω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
τρομέω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 648