συναρμολόγηση
Greek
Noun
συναρμολόγηση • (synarmológisi) f (plural συναρμολογήσεις)
Declension
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | συναρμολόγηση (synarmológisi) | συναρμολογήσεις (synarmologíseis) | |
| genitive | συναρμολόγησης (synarmológisis) | συναρμολογήσεων (synarmologíseon) | |
| accusative | συναρμολόγηση (synarmológisi) | συναρμολογήσεις (synarmologíseis) | |
| vocative | συναρμολόγηση (synarmológisi) | συναρμολογήσεις (synarmologíseis) | |
| Older or formal genitive singular: συναρμολογήσεως (synarmologíseos) | |||
See also
- συνάθροιση f (synáthroisi, “assembly, gathering”)