στράφω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /strá.pʰɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈstra.pʰo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈstra.ɸo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈstra.fo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈstra.fo/

Verb

στρᾰ́φω • (strắphō)

Doric form of στρέφω (stréphō)
- 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Idylls 7.130-134:
  χὡ μὲν ἀποκλίνας ἐπʼ ἀριστερὰ τὰν ἐπὶ Πύξας εἷρφʼ ὁδόν, αὐτὰρ ἐγώ τε καὶ Εὔκριτος ἐς Φρασιδάμω στραφθέντες χὡ καλὸς Ἀμύντιχος ἔν τε βαθείαις ἁδείας σχοίνοιο χαμευνίσιν ἐκλίνθημες ἔν τε νεοτμάτοισι γεγαθότες οἰναρέοισι.
  khhō mèn apoklínas ep aristerà tàn epì Púxas heîrph hodón, autàr egṓ te kaì Eúkritos es Phrasidámō straphthéntes khhō kalòs Amúntikhos én te batheíais hadeías skhoínoio khameunísin eklínthēmes én te neotmátoisi gegathótes oinaréoisi.
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present: στρᾰ́φω, στρᾰ́φομαι (Doric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στρᾰ́φω	στρᾰ́φεις	στρᾰ́φει	στρᾰ́φετον	στρᾰ́φετον	στρᾰ́φομεν	στρᾰ́φετε	στρᾰ́φουσῐ(ν)
	subjunctive	στρᾰ́φω	στρᾰ́φῃς	στρᾰ́φῃ	στρᾰ́φητον	στρᾰ́φητον	στρᾰ́φωμεν	στρᾰ́φητε	στρᾰ́φωσῐ(ν)
	optative	στρᾰ́φοιμῐ	στρᾰ́φοις	στρᾰ́φοι	στρᾰ́φοιτον	στρᾰφοίτην	στρᾰ́φοιμεν	στρᾰ́φοιτε	στρᾰ́φοιεν
	imperative		στρᾰ́φε	στρᾰφέτω	στρᾰ́φετον	στρᾰφέτων		στρᾰ́φετε	στρᾰφόντων
middle/ passive	indicative	στρᾰ́φομαι	στρᾰ́φεαι	στρᾰ́φεται	στρᾰ́φεσθον	στρᾰ́φεσθον	στρᾰφόμεθᾰ	στρᾰ́φεσθε	στρᾰ́φονται
	subjunctive	στρᾰ́φωμαι	στρᾰ́φηαι	στρᾰ́φηται	στρᾰ́φησθον	στρᾰ́φησθον	στρᾰφώμεθᾰ	στρᾰ́φησθε	στρᾰ́φωνται
	optative	στρᾰφοίμην	στρᾰ́φοιο	στρᾰ́φοιτο	στρᾰ́φοισθον	στρᾰφοίσθην	στρᾰφοίμεθᾰ	στρᾰ́φοισθε	στρᾰ́φοιντο
	imperative		στρᾰ́φεο	στρᾰφέσθω	στρᾰ́φεσθον	στρᾰφέσθων		στρᾰ́φεσθε	στρᾰφέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στρᾰ́φειν				στρᾰ́φεσθαι
participle	m	στρᾰ́φων				στρᾰφόμενος
	f	στρᾰ́φουσᾰ				στρᾰφομένη
	n	στρᾰ́φον				στρᾰφόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐστρᾰ́φθην (Doric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐστρᾰ́φθην	ἐστρᾰ́φθης	ἐστρᾰ́φθη	ἐστρᾰ́φθητον	ἐστρᾰφθήτην	ἐστρᾰ́φθημεν	ἐστρᾰ́φθητε	ἐστρᾰ́φθησᾰν
	subjunctive	στρᾰφθῶ	στρᾰφθῇς	στρᾰφθῇ	στρᾰφθῆτον	στρᾰφθῆτον	στρᾰφθῶμεν	στρᾰφθῆτε	στρᾰφθῶσῐ(ν)
	optative	στρᾰφθείην	στρᾰφθείης	στρᾰφθείη	στρᾰφθεῖτον / στρᾰφθείητον	στρᾰφθείτην / στρᾰφθειήτην	στρᾰφθεῖμεν / στρᾰφθείημεν	στρᾰφθεῖτε / στρᾰφθείητε	στρᾰφθεῖεν / στρᾰφθείησᾰν
	imperative		στρᾰ́φθητῐ	στρᾰφθήτω	στρᾰ́φθητον	στρᾰφθήτων		στρᾰ́φθητε	στρᾰφθέντων
							passive
infinitive							στρᾰφθῆναι
participle	m						στρᾰφθείς
	f						στρᾰφθεῖσᾰ
	n						στρᾰφθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“στράφω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
στράφω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
Friedrich Hiller von Gaertringen; William Roger Paton; Iulius Delamarre; Carl Fredrich; Erich Ziebarth (1898), Inscriptiones insularum maris Aegaei praeter Delum‎^[1] (in Ancient Greek), page 21