σεύω

Ancient Greek

Etymology

According to Beekes from Proto-Indo-European *kyew-, thus cognate with Sanskrit च्यु (cyu). Frisk and Chantraine, on the other hand, consider it to be related to κινέω (kinéō) and κίω (kíō).

Pronunciation

 

Verb

σεύω • (seúō)

  1. to chase, drive, impel
  2. (middle voice) to rush, hasten, hurry

Conjugation

   Present: σεύω, σεύομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σεύω σεύεις σεύει σεύετον σεύετον σεύομεν σεύετε σεύουσῐ(ν)
subjunctive σεύω,
σεύωμῐ 		σεύῃς,
σεύῃσθᾰ 		σεύῃ,
σεύῃσῐ 		σεύητον σεύητον σεύωμεν σεύητε σεύωσῐ(ν)
optative σεύοιμῐ σεύοισ(θᾰ) σεύοι σεύοιτον σευοίτην σεύοιμεν σεύοιτε σεύοιεν
imperative   σεῦε σευέτω σεύετον σευέτων   σεύετε σευόντων
middle/
passive 		indicative σεύομαι σεύεαι σεύεται σεύεσθον σεύεσθον σευόμε(σ)θᾰ σεύεσθε σεύονται
subjunctive σεύωμαι σεύηαι σεύηται σεύησθον σεύησθον σευώμε(σ)θᾰ σεύησθε σεύωνται
optative σευοίμην σεύοιο σεύοιτο σεύοισθον σευοίσθην σευοίμε(σ)θᾰ σεύοισθε σευοίᾰτο
imperative   σεύεο σευέσθω σεύεσθον σευέσθων   σεύεσθε σευέσθων
active middle/passive
infinitive σεύειν / σευέμεν(αι) / σευμέναι σεύεσθαι
participle m σεύων σευόμενος
f σεύουσᾰ σευομένη
n σεῦον σευόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔσσευον, ἐσσευόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσσευον ἔσσευες ἔσσευε(ν) ἐσσεύετον ἐσσευέτην ἐσσεύομεν ἐσσεύετε ἔσσευον
middle/
passive 		indicative ἐσσευόμην ἐσσεύου ἐσσεύετο ἐσσεύεσθον ἐσσευέσθην ἐσσευόμε(σ)θᾰ ἐσσεύεσθε ἐσσεύοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σεύεσκον, σευεσκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σεύεσκον σεύεσκες σεύεσκε(ν) σευέσκετον σευεσκέτην σευέσκομεν σευέσκετε σεύεσκον
middle/
passive 		indicative σευεσκόμην σευέσκου σευέσκετο σευέσκεσθον σευεσκέσθην σευεσκόμε(σ)θᾰ σευέσκεσθε σευέσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔσσευᾰ, ἐσσευᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσσευᾰ ἔσσευᾰς ἔσσευε(ν) ἐσσεύᾰτον ἐσσευᾰ́την ἐσσεύᾰμεν ἐσσεύᾰτε ἔσσευᾰν
subjunctive σεύω σεύῃς σεύῃ σεύητον σεύητον σεύωμεν σεύητε σεύωσῐ(ν)
optative σεύαιμῐ σεύειᾰς / σεύαις σεύειε(ν) / σεύαι σεύαιτον σευαίτην σεύαιμεν σεύαιτε σεύειᾰν / σεύαιεν
imperative   σεῦον σευᾰ́τω σεύᾰτον σευᾰ́των   σεύᾰτε σευᾰ́ντων
middle indicative ἐσσευᾰ́μην ἐσσεύω ἐσσεύᾰτο ἐσσεύᾰσθον ἐσσευᾰ́σθην ἐσσευᾰ́μεθᾰ ἐσσεύᾰσθε ἐσσεύᾰντο
subjunctive σεύωμαι σεύῃ σεύηται σεύησθον σεύησθον σευώμεθᾰ σεύησθε σεύωνται
optative σευαίμην σεύαιο σεύαιτο σεύαισθον σευαίσθην σευαίμεθᾰ σεύαισθε σεύαιντο
imperative   σεῦαι σευᾰ́σθω σεύᾰσθον σευᾰ́σθων   σεύᾰσθε σευᾰ́σθων
active middle
infinitive σεῦαι σεύᾰσθαι
participle m σεύᾱς σευᾰ́μενος
f σεύᾱσᾰ σευᾰμένη
n σεῦᾰν σευᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σεῦᾰ, σευᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σεῦᾰ σεῦᾰς σεῦε(ν) σεύᾰτον σευᾰ́την σεύᾰμεν σεύᾰτε σεῦᾰν
middle indicative σευᾰ́μην σεύᾰο σεύᾰτο σεύᾰσθον σευᾰ́σθην σευᾰ́με(σ)θᾰ σεύᾰσθε σεύᾰντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔσσῠον, ἐσσῠόμην, ἐσῠ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσσῠον ἔσσῠες ἔσσῠε(ν) ἐσσῠ́ετον ἐσσῠέτην ἐσσῠ́ομεν ἐσσῠ́ετε ἔσσῠον
subjunctive σῠ́ω σῠ́ῃς σῠ́ῃ σῠ́ητον σῠ́ητον σῠ́ωμεν σῠ́ητε σῠ́ωσῐ(ν)
optative σῠ́οιμῐ σῠ́οις σῠ́οι σῠ́οιτον σῠοίτην σῠ́οιμεν σῠ́οιτε σῠ́οιεν
imperative   σῠ́ε σῠέτω σῠ́ετον σῠέτων   σῠ́ετε σῠόντων
middle indicative ἐσσῠόμην ἔσσυο ἔσσυτο ἐσσῠ́εσθον ἐσσῠέσθην ἐσσῠόμεθᾰ ἐσσῠ́εσθε ἐσσῠ́οντο
subjunctive σῠ́ωμαι σῠ́ῃ σῠ́ηται σῠ́ησθον σῠ́ησθον σῠώμεθᾰ σῠ́ησθε σῠ́ωνται
optative σῠοίμην σῠ́οιο σῠ́οιτο σῠ́οισθον σῠοίσθην σῠοίμεθᾰ σῠ́οισθε σῠ́οιντο
imperative   σῠοῦ σῠέσθω σῠ́εσθον σῠέσθων   σῠ́εσθε σῠέσθων
passive indicative ἐσῠ́θην ἐσῠ́θης ἐσῠ́θη ἐσῠ́θητον ἐσῠθήτην ἐσῠ́θημεν ἐσῠ́θητε ἐσῠ́θησᾰν
subjunctive σῠθῶ σῠθῇς σῠθῇ σῠθῆτον σῠθῆτον σῠθῶμεν σῠθῆτε σῠθῶσῐ(ν)
optative σῠθείην σῠθείης σῠθείη σῠθεῖτον / σῠθείητον σῠθείτην / σῠθειήτην σῠθεῖμεν / σῠθείημεν σῠθεῖτε / σῠθείητε σῠθεῖεν / σῠθείησᾰν
imperative   σῠ́θητῐ σῠθήτω σῠ́θητον σῠθήτων   σῠ́θητε σῠθέντων
active middle passive
infinitive σῠεῖν σῠέσθαι σῠθῆναι
participle m σῠών σῠόμενος σῠθείς
f σῠοῦσᾰ σῠομένη σῠθεῖσᾰ
n σῠόν σῠόμενον σῠθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠ́ον, σῠόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠ́ον σῠ́ες σῠ́ε(ν) σῠ́ετον σῠέτην σῠ́ομεν σῠ́ετε σῠ́ον
middle indicative σῠόμην σῠ́εο σύτο σῠ́εσθον σῠέσθην σῠόμε(σ)θᾰ σῠ́εσθε σῠ́οντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔσσῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἔσσῠμαι ἔσσῠσαι ἔσσῠται ἔσσῠσθον ἔσσῠσθον ἐσσῠ́μεθᾰ ἔσσῠσθε ἔσσῠνται
subjunctive ἐσσύμενος ὦ ἐσσύμενος ᾖς ἐσσύμενος ᾖ ἐσσύμενω ἦτον ἐσσύμενω ἦτον ἐσσύμενοι ὦμεν ἐσσύμενοι ἦτε ἐσσύμενοι ὦσῐ(ν)
optative ἐσσύμενος εἴην ἐσσύμενος εἴης ἐσσύμενος εἴη ἐσσύμενω εἴητον / εἶτον ἐσσύμενω εἰήτην / εἴτην ἐσσύμενοι εἴημεν / εἶμεν ἐσσύμενοι εἴητε / εἶτε ἐσσύμενοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἔσσῠσο ἐσσῠ́σθω ἔσσῠσθον ἐσσῠ́σθων   ἔσσῠσθε ἐσσῠ́σθων
infinitive ἐσσῠ́σθαι
participle m ἐσσύμενος
f ἐσσύμενη
n ἐσσύμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: σεσῠ́αμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative σεσῠ́αμαι σεσῠ́ασαι σεσῠ́αται σεσῠ́ασθον σεσῠ́ασθον σεσῠάμεθᾰ σεσῠ́ασθε σεσῠ́ανται
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

  • “σεύω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • σεύω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • σεύω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “σεύω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • Woodhouse, S. C. (1910), English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.