προκαταγιγνώσκω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ κατα- (kata-, “in, for the purpose of”) +‎ γιγνώσκω (gignṓskō, “to know, perceive”).

Pronunciation

 

Verb

προκᾰτᾰγιγνώσκω • (prokătăgignṓskō)

  1. to prejudge

Conjugation

   Present: προκᾰτᾰγιγνώσκω, προκᾰτᾰγιγνώσκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτᾰγιγνώσκω προκᾰτᾰγιγνώσκεις προκᾰτᾰγιγνώσκει προκᾰτᾰγιγνώσκετον προκᾰτᾰγιγνώσκετον προκᾰτᾰγιγνώσκομεν προκᾰτᾰγιγνώσκετε προκᾰτᾰγιγνώσκουσῐ(ν)
subjunctive προκᾰτᾰγιγνώσκω προκᾰτᾰγιγνώσκῃς προκᾰτᾰγιγνώσκῃ προκᾰτᾰγιγνώσκητον προκᾰτᾰγιγνώσκητον προκᾰτᾰγιγνώσκωμεν προκᾰτᾰγιγνώσκητε προκᾰτᾰγιγνώσκωσῐ(ν)
optative προκᾰτᾰγιγνώσκοιμῐ προκᾰτᾰγιγνώσκοις προκᾰτᾰγιγνώσκοι προκᾰτᾰγιγνώσκοιτον προκᾰτᾰγιγνωσκοίτην προκᾰτᾰγιγνώσκοιμεν προκᾰτᾰγιγνώσκοιτε προκᾰτᾰγιγνώσκοιεν
imperative   προκᾰτᾰγίγνωσκε προκᾰτᾰγιγνωσκέτω προκᾰτᾰγιγνώσκετον προκᾰτᾰγιγνωσκέτων   προκᾰτᾰγιγνώσκετε προκᾰτᾰγιγνωσκόντων
middle/
passive 		indicative προκᾰτᾰγιγνώσκομαι προκᾰτᾰγιγνώσκῃ / προκᾰτᾰγιγνώσκει προκᾰτᾰγιγνώσκεται προκᾰτᾰγιγνώσκεσθον προκᾰτᾰγιγνώσκεσθον προκᾰτᾰγιγνωσκόμεθᾰ προκᾰτᾰγιγνώσκεσθε προκᾰτᾰγιγνώσκονται
subjunctive προκᾰτᾰγιγνώσκωμαι προκᾰτᾰγιγνώσκῃ προκᾰτᾰγιγνώσκηται προκᾰτᾰγιγνώσκησθον προκᾰτᾰγιγνώσκησθον προκᾰτᾰγιγνωσκώμεθᾰ προκᾰτᾰγιγνώσκησθε προκᾰτᾰγιγνώσκωνται
optative προκᾰτᾰγιγνωσκοίμην προκᾰτᾰγιγνώσκοιο προκᾰτᾰγιγνώσκοιτο προκᾰτᾰγιγνώσκοισθον προκᾰτᾰγιγνωσκοίσθην προκᾰτᾰγιγνωσκοίμεθᾰ προκᾰτᾰγιγνώσκοισθε προκᾰτᾰγιγνώσκοιντο
imperative   προκᾰτᾰγιγνώσκου προκᾰτᾰγιγνωσκέσθω προκᾰτᾰγιγνώσκεσθον προκᾰτᾰγιγνωσκέσθων   προκᾰτᾰγιγνώσκεσθε προκᾰτᾰγιγνωσκέσθων
active middle/passive
infinitive προκᾰτᾰγιγνώσκειν προκᾰτᾰγιγνώσκεσθαι
participle m προκᾰτᾰγιγνώσκων προκᾰτᾰγιγνωσκόμενος
f προκᾰτᾰγιγνώσκουσᾰ προκᾰτᾰγιγνωσκομένη
n προκᾰτᾰγιγνῶσκον προκᾰτᾰγιγνωσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προκᾰτεγίγνωσκον, προκᾰτεγιγνωσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτεγίγνωσκον προκᾰτεγίγνωσκες προκᾰτεγίγνωσκε(ν) προκᾰτεγιγνώσκετον προκᾰτεγιγνωσκέτην προκᾰτεγιγνώσκομεν προκᾰτεγιγνώσκετε προκᾰτεγίγνωσκον
middle/
passive 		indicative προκᾰτεγιγνωσκόμην προκᾰτεγιγνώσκου προκᾰτεγιγνώσκετο προκᾰτεγιγνώσκεσθον προκᾰτεγιγνωσκέσθην προκᾰτεγιγνωσκόμεθᾰ προκᾰτεγιγνώσκεσθε προκᾰτεγιγνώσκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προκᾰτᾰγνώσω, προκᾰτᾰγνώσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτᾰγνώσω προκᾰτᾰγνώσεις προκᾰτᾰγνώσει προκᾰτᾰγνώσετον προκᾰτᾰγνώσετον προκᾰτᾰγνώσομεν προκᾰτᾰγνώσετε προκᾰτᾰγνώσουσῐ(ν)
optative προκᾰτᾰγνώσοιμῐ προκᾰτᾰγνώσοις προκᾰτᾰγνώσοι προκᾰτᾰγνώσοιτον προκᾰτᾰγνωσοίτην προκᾰτᾰγνώσοιμεν προκᾰτᾰγνώσοιτε προκᾰτᾰγνώσοιεν
middle indicative προκᾰτᾰγνώσομαι προκᾰτᾰγνώσῃ / προκᾰτᾰγνώσει προκᾰτᾰγνώσεται προκᾰτᾰγνώσεσθον προκᾰτᾰγνώσεσθον προκᾰτᾰγνωσόμεθᾰ προκᾰτᾰγνώσεσθε προκᾰτᾰγνώσονται
optative προκᾰτᾰγνωσοίμην προκᾰτᾰγνώσοιο προκᾰτᾰγνώσοιτο προκᾰτᾰγνώσοισθον προκᾰτᾰγνωσοίσθην προκᾰτᾰγνωσοίμεθᾰ προκᾰτᾰγνώσοισθε προκᾰτᾰγνώσοιντο
active middle
infinitive προκᾰτᾰγνώσειν προκᾰτᾰγνώσεσθαι
participle m προκᾰτᾰγνώσων προκᾰτᾰγνωσόμενος
f προκᾰτᾰγνώσουσᾰ προκᾰτᾰγνωσομένη
n προκᾰτᾰγνῶσον προκᾰτᾰγνωσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προκᾰτέγνων
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτέγνων προκᾰτέγνως προκᾰτέγνω προκᾰτέγνωτον προκᾰτεγνώτην προκᾰτέγνωμεν προκᾰτέγνωτε προκᾰτέγνωσᾰν
subjunctive προκᾰτᾰγνῶ προκᾰτᾰγνῷς προκᾰτᾰγνῷ προκᾰτᾰγνῶτον προκᾰτᾰγνῶτον προκᾰτᾰγνῶμεν προκᾰτᾰγνῶτε προκᾰτᾰγνῶσῐ(ν)
optative προκᾰτᾰγνοίην προκᾰτᾰγνοίης προκᾰτᾰγνοίη προκᾰτᾰγνοῖτον / προκᾰτᾰγνοίητον προκᾰτᾰγνοίτην / προκᾰτᾰγνοιήτην προκᾰτᾰγνοῖμεν / προκᾰτᾰγνοίημεν προκᾰτᾰγνοῖτε / προκᾰτᾰγνοίητε προκᾰτᾰγνοῖεν / προκᾰτᾰγνοίησᾰν
imperative   προκᾰτᾰ́γνωθῐ προκᾰτᾰγνώτω προκᾰτᾰ́γνωτον προκᾰτᾰγνώτων   προκᾰτᾰ́γνωτε προκᾰτᾰγνόντων
active
infinitive προκᾰτᾰγνῶναι
participle m προκᾰτᾰγνούς
f προκᾰτᾰγνοῦσᾰ
n προκᾰτᾰγνόν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προκᾰτέγνωκᾰ, προκᾰτέγνωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκᾰτέγνωκᾰ προκᾰτέγνωκᾰς προκᾰτέγνωκε(ν) προκᾰτεγνώκᾰτον προκᾰτεγνώκᾰτον προκᾰτεγνώκᾰμεν προκᾰτεγνώκᾰτε προκᾰτεγνώκᾱσῐ(ν)
subjunctive προκᾰτεγνώκω προκᾰτεγνώκῃς προκᾰτεγνώκῃ προκᾰτεγνώκητον προκᾰτεγνώκητον προκᾰτεγνώκωμεν προκᾰτεγνώκητε προκᾰτεγνώκωσῐ(ν)
optative προκᾰτεγνώκοιμῐ / προκᾰτεγνωκοίην προκᾰτεγνώκοις / προκᾰτεγνωκοίης προκᾰτεγνώκοι / προκᾰτεγνωκοίη προκᾰτεγνώκοιτον προκᾰτεγνωκοίτην προκᾰτεγνώκοιμεν προκᾰτεγνώκοιτε προκᾰτεγνώκοιεν
imperative   προκᾰτέγνωκε προκᾰτεγνωκέτω προκᾰτεγνώκετον προκᾰτεγνωκέτων   προκᾰτεγνώκετε προκᾰτεγνωκόντων
middle/
passive 		indicative προκᾰτέγνωμαι προκᾰτέγνωσαι προκᾰτέγνωται προκᾰτέγνωσθον προκᾰτέγνωσθον προκᾰτεγνώμεθᾰ προκᾰτέγνωσθε προκᾰτέγνωνται
subjunctive προκᾰτεγνωμένος ὦ προκᾰτεγνωμένος ᾖς προκᾰτεγνωμένος ᾖ προκᾰτεγνωμένω ἦτον προκᾰτεγνωμένω ἦτον προκᾰτεγνωμένοι ὦμεν προκᾰτεγνωμένοι ἦτε προκᾰτεγνωμένοι ὦσῐ(ν)
optative προκᾰτεγνωμένος εἴην προκᾰτεγνωμένος εἴης προκᾰτεγνωμένος εἴη προκᾰτεγνωμένω εἴητον / εἶτον προκᾰτεγνωμένω εἰήτην / εἴτην προκᾰτεγνωμένοι εἴημεν / εἶμεν προκᾰτεγνωμένοι εἴητε / εἶτε προκᾰτεγνωμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προκᾰτέγνωσο προκᾰτεγνώσθω προκᾰτέγνωσθον προκᾰτεγνώσθων   προκᾰτέγνωσθε προκᾰτεγνώσθων
active middle/passive
infinitive προκᾰτεγνωκέναι προκᾰτεγνῶσθαι
participle m προκᾰτεγνωκώς προκᾰτεγνωμένος
f προκᾰτεγνωκυῖᾰ προκᾰτεγνωμένη
n προκᾰτεγνωκός προκᾰτεγνωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.