πραματευτής
Greek
Etymology
From Ancient Greek πραγματευτής (pragmateutḗs).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾa.ma.tef.ˈtis/
Noun
πραματευτής • (pramateftís) m (plural πραματευτάδες)
Declension
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | πραματευτής (pramateftís) | πραματευτές (pramateftés) πραματευτάδες (pramateftádes) | |
| genitive | πραματευτή (pramateftí) | πραματευτών (pramateftón) πραματευτάδων (pramateftádon) | |
| accusative | πραματευτή (pramateftí) | πραματευτές (pramateftés) πραματευτάδες (pramateftádes) | |
| vocative | πραματευτή (pramateftí) | πραματευτές (pramateftés) πραματευτάδες (pramateftádes) | |
| The second form of plural -άδες, colloquial, demotic, sometimes ironic. | |||
Synonyms
- γυρολόγος m (gyrológos)
Related terms
- πραμάτεια f (pramáteia, “goods, merchandise”)