παράλειψη

Greek

Etymology

From Ancient Greek παράλειψις (paráleipsis).

Noun

παράλειψη • (paráleipsi) f (plural παραλείψεις)

  1. omission
  2. neglect

Declension

Declension of παράλειψη
singular plural
nominative παράλειψη (paráleipsi) παραλείψεις (paraleípseis)
genitive παράλειψης (paráleipsis) παραλείψεων (paraleípseon)
accusative παράλειψη (paráleipsi) παραλείψεις (paraleípseis)
vocative παράλειψη (paráleipsi) παραλείψεις (paraleípseis)
Older or formal genitive singular: παραλείψεως (paraleípseos)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.