μειδιάω

Ancient Greek

μειδῐᾰ́ω • (meidĭắō)

Present: μειδῐᾰ́ω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μειδῐᾰ́ω	μειδῐᾰ́εις	μειδῐᾰ́ει	μειδῐᾰ́ετον	μειδῐᾰ́ετον	μειδῐᾰ́ομεν	μειδῐᾰ́ετε	μειδῐᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	μειδῐᾰ́ω	μειδῐᾰ́ῃς	μειδῐᾰ́ῃ	μειδῐᾰ́ητον	μειδῐᾰ́ητον	μειδῐᾰ́ωμεν	μειδῐᾰ́ητε	μειδῐᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	μειδῐᾰ́οιμῐ	μειδῐᾰ́οις	μειδῐᾰ́οι	μειδῐᾰ́οιτον	μειδῐᾰοίτην	μειδῐᾰ́οιμεν	μειδῐᾰ́οιτε	μειδῐᾰ́οιεν
	imperative		μειδῐ́ᾰε	μειδῐᾰέτω	μειδῐᾰ́ετον	μειδῐᾰέτων		μειδῐᾰ́ετε	μειδῐᾰόντων
		active
infinitive		μειδῐᾰ́ειν
participle	m	μειδῐᾰ́ων
	f	μειδῐᾰ́ουσᾰ
	n	μειδῐᾰ́ον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: μειδῐῶ (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μειδῐῶ	μειδῐᾷς	μειδῐᾷ	μειδῐᾶτον	μειδῐᾶτον	μειδῐῶμεν	μειδῐᾶτε	μειδῐῶσῐ(ν)
	subjunctive	μειδῐῶ	μειδῐᾷς	μειδῐᾷ	μειδῐᾶτον	μειδῐᾶτον	μειδῐῶμεν	μειδῐᾶτε	μειδῐῶσῐ(ν)
	optative	μειδῐῴην / μειδῐῷμῐ	μειδῐῴης / μειδῐῷς	μειδῐῴη / μειδῐῷ	μειδῐῷτον / μειδῐῴητον	μειδῐῴτην / μειδῐῳήτην	μειδῐῷμεν / μειδῐῴημεν	μειδῐῷτε / μειδῐῴητε	μειδῐῷεν / μειδῐῴησᾰν
	imperative		μειδῐ́ᾱ	μειδῐᾱ́τω	μειδῐᾶτον	μειδῐᾱ́των		μειδῐᾶτε	μειδῐώντων
		active
infinitive		μειδῐᾶν
participle	m	μειδῐῶν
	f	μειδῐῶσᾰ
	n	μειδῐῶν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐμειδῐ́ᾰον (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμειδῐ́ᾰον	ἐμειδῐ́ᾰες	ἐμειδῐ́ᾰε(ν)	ἐμειδῐᾰ́ετον	ἐμειδῐᾰέτην	ἐμειδῐᾰ́ομεν	ἐμειδῐᾰ́ετε	ἐμειδῐ́ᾰον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐμειδῐ́ων (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμειδῐ́ων	ἐμειδῐ́ᾱς	ἐμειδῐ́ᾱ	ἐμειδῐᾶτον	ἐμειδῐᾱ́την	ἐμειδῐῶμεν	ἐμειδῐᾶτε	ἐμειδῐ́ων
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: μειδῐάασκον (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μειδῐάασκον	μειδῐάασκες	μειδῐάασκε(ν)	μειδῐαάσκετον	μειδῐαασκέτην	μειδῐαάσκομεν	μειδῐαάσκετε	μειδῐάασκον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐμειδῐ́ᾱσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμειδῐ́ᾱσᾰ	ἐμειδῐ́ᾱσᾰς	ἐμειδῐ́ᾱσε(ν)	ἐμειδῐᾱ́σᾰτον	ἐμειδῐᾱσᾰ́την	ἐμειδῐᾱ́σᾰμεν	ἐμειδῐᾱ́σᾰτε	ἐμειδῐ́ᾱσᾰν
	subjunctive	μειδῐᾱ́σω	μειδῐᾱ́σῃς	μειδῐᾱ́σῃ	μειδῐᾱ́σητον	μειδῐᾱ́σητον	μειδῐᾱ́σωμεν	μειδῐᾱ́σητε	μειδῐᾱ́σωσῐ(ν)
	optative	μειδῐᾱ́σαιμῐ	μειδῐᾱ́σειᾰς / μειδῐᾱ́σαις	μειδῐᾱ́σειε(ν) / μειδῐᾱ́σαι	μειδῐᾱ́σαιτον	μειδῐᾱσαίτην	μειδῐᾱ́σαιμεν	μειδῐᾱ́σαιτε	μειδῐᾱ́σειᾰν / μειδῐᾱ́σαιεν
	imperative		μειδῐ́ᾱσον	μειδῐᾱσᾰ́τω	μειδῐᾱ́σᾰτον	μειδῐᾱσᾰ́των		μειδῐᾱ́σᾰτε	μειδῐᾱσᾰ́ντων
		active
infinitive		μειδῐᾶσαι
participle	m	μειδῐᾱ́σᾱς
	f	μειδῐᾱ́σᾱσᾰ
	n	μειδῐᾶσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: μείδησᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μείδησᾰ	μείδησᾰς	μείδησε(ν)	μειδήσᾰτον	μειδησᾰ́την	μειδήσᾰμεν	μειδήσᾰτε	μείδησᾰν
	subjunctive	μειδήσω, μειδήσωμῐ	μειδήσῃς, μειδήσῃσθᾰ	μειδήσῃ, μειδήσῃσῐ	μειδήσητον	μειδήσητον	μειδήσωμεν	μειδήσητε	μειδήσωσῐ(ν)
	optative	μειδήσαιμῐ	μειδήσαις, μειδήσαισθᾰ, μειδήσειᾰς	μειδήσειε(ν) / μειδήσαι	μειδησεῖτον	μειδησείτην	μειδησεῖμεν	μειδησεῖτε	μειδησεῖεν
	imperative		μείδησον	μειδησᾰ́τω	μειδήσᾰτον	μειδησᾰ́των		μειδήσᾰτε	μειδησᾰ́ντων
		active
infinitive		μειδῆσαι / μειδησᾰ́μεν / μειδησᾰμέναι
participle	m	μειδήσᾱς
	f	μειδήσᾱσᾰ
	n	μειδῆσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

“μειδιάω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press