μείγνυμι

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

μείγνῡμῐ • (meígnūmĭ)

  1. alternative form of μίγνῡμι (mígnūmi)

Inflection

   Present: μείγνῡμῐ, μείγνῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μείγνῡμῐ μείγνῡς μείγνῡσῐ(ν) μείγνῠτον μείγνῠτον μείγνῠμεν μείγνῠτε μειγνῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive μειγνῠ́ω μειγνῠ́ῃς μειγνῠ́ῃ μειγνῠ́ητον μειγνῠ́ητον μειγνῠ́ωμεν μειγνῠ́ητε μειγνῠ́ωσῐ(ν)
optative μειγνῠ́οιμῐ μειγνῠ́οις μειγνῠ́οι μειγνῠ́οιτον μειγνῠοίτην μειγνῠ́οιμεν μειγνῠ́οιτε μειγνῠ́οιεν
imperative   μείγνῡ μειγνῠ́τω μείγνῠτον μειγνῠ́των   μείγνῠτε μειγνῠ́ντων
middle/
passive 		indicative μείγνῠμαι μείγνῠσαι μείγνῠται μείγνῠσθον μείγνῠσθον μειγνῠ́μεθα μείγνῠσθε μείγνῠνται
subjunctive μειγνῠ́ωμαι μειγνῠ́ῃ μειγνῠ́ηται μειγνῠ́ησθον μειγνῠ́ησθον μειγνῠώμεθᾰ μειγνῠ́ησθε μειγνῠ́ωνται
optative μειγνῠοίμην μειγνῠ́οιο μειγνῠ́οιτο μειγνῠ́οισθον μειγνῠοίσθην μειγνῠοίμεθᾰ μειγνῠ́οισθε μειγνῠ́οιντο
imperative   μείγνῠσο μειγνῠ́σθω μείγνῠσθον μειγνῠ́σθων   μείγνῠσθε μειγνῠ́σθων
active middle/passive
infinitive μειγνῠ́ναι μείγνῠσθαι
participle m μειγνῡ́ς μειγνῠ́μενος
f μειγνῦσᾰ μειγνῠμένη
n μειγνῠ́ν μειγνῠ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμείγνῡν, ἐμειγνῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμείγνῡν ἐμείγνῡς ἐμείγνῡ ἐμείγνῠτον ἐμειγνῠ́την ἐμείγνῠμεν ἐμείγνῠτε ἐμείγνῠσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐμειγνῠ́μην ἐμείγνῠσο ἐμείγνῠτο ἐμείγνῠσθον ἐμειγνῠ́σθην ἐμειγνῠ́μεθᾰ ἐμείγνῠσθε ἐμείγνῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μείξω, μείξομαι, μειχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μείξω μείξεις μείξει μείξετον μείξετον μείξομεν μείξετε μείξουσῐ(ν)
optative μείξοιμῐ μείξοις μείξοι μείξοιτον μειξοίτην μείξοιμεν μείξοιτε μείξοιεν
middle indicative μείξομαι μείξῃ / μείξει μείξεται μείξεσθον μείξεσθον μειξόμεθᾰ μείξεσθε μείξονται
optative μειξοίμην μείξοιο μείξοιτο μείξοισθον μειξοίσθην μειξοίμεθᾰ μείξοισθε μείξοιντο
passive indicative μειχθήσομαι μειχθήσῃ μειχθήσεται μειχθήσεσθον μειχθήσεσθον μειχθησόμεθᾰ μειχθήσεσθε μειχθήσονται
optative μειχθησοίμην μειχθήσοιο μειχθήσοιτο μειχθήσοισθον μειχθησοίσθην μειχθησοίμεθᾰ μειχθήσοισθε μειχθήσοιντο
active middle passive
infinitive μείξειν μείξεσθαι μειχθήσεσθαι
participle m μείξων μειξόμενος μειχθησόμενος
f μείξουσᾰ μειξομένη μειχθησομένη
n μεῖξον μειξόμενον μειχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔμειξᾰ, ἐμειξᾰ́μην, ἐμείχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔμειξᾰ ἔμειξᾰς ἔμειξε(ν) ἐμείξᾰτον ἐμειξᾰ́την ἐμείξᾰμεν ἐμείξᾰτε ἔμειξᾰν
subjunctive μείξω μείξῃς μείξῃ μείξητον μείξητον μείξωμεν μείξητε μείξωσῐ(ν)
optative μείξαιμῐ μείξειᾰς / μείξαις μείξειε(ν) / μείξαι μείξαιτον μειξαίτην μείξαιμεν μείξαιτε μείξειᾰν / μείξαιεν
imperative   μεῖξον μειξᾰ́τω μείξᾰτον μειξᾰ́των   μείξᾰτε μειξᾰ́ντων
middle indicative ἐμειξᾰ́μην ἐμείξω ἐμείξᾰτο ἐμείξᾰσθον ἐμειξᾰ́σθην ἐμειξᾰ́μεθᾰ ἐμείξᾰσθε ἐμείξᾰντο
subjunctive μείξωμαι μείξῃ μείξηται μείξησθον μείξησθον μειξώμεθᾰ μείξησθε μείξωνται
optative μειξαίμην μείξαιο μείξαιτο μείξαισθον μειξαίσθην μειξαίμεθᾰ μείξαισθε μείξαιντο
imperative   μεῖξαι μειξᾰ́σθω μείξᾰσθον μειξᾰ́σθων   μείξᾰσθε μειξᾰ́σθων
passive indicative ἐμείχθην ἐμείχθης ἐμείχθη ἐμείχθητον ἐμειχθήτην ἐμείχθημεν ἐμείχθητε ἐμείχθησᾰν
subjunctive μειχθῶ μειχθῇς μειχθῇ μειχθῆτον μειχθῆτον μειχθῶμεν μειχθῆτε μειχθῶσῐ(ν)
optative μειχθείην μειχθείης μειχθείη μειχθεῖτον / μειχθείητον μειχθείτην / μειχθειήτην μειχθεῖμεν / μειχθείημεν μειχθεῖτε / μειχθείητε μειχθεῖεν / μειχθείησᾰν
imperative   μείχθητῐ μειχθήτω μείχθητον μειχθήτων   μείχθητε μειχθέντων
active middle passive
infinitive μεῖξαι μείξᾰσθαι μειχθῆναι
participle m μείξᾱς μειξᾰ́μενος μειχθείς
f μείξᾱσᾰ μειξᾰμένη μειχθεῖσᾰ
n μεῖξᾰν μειξᾰ́μενον μειχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: μέμειχᾰ, μέμειγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μέμειχᾰ μέμειχᾰς μέμειχε(ν) μεμείχᾰτον μεμείχᾰτον μεμείχᾰμεν μεμείχᾰτε μεμείχᾱσῐ(ν)
subjunctive μεμείχω μεμείχῃς μεμείχῃ μεμείχητον μεμείχητον μεμείχωμεν μεμείχητε μεμείχωσῐ(ν)
optative μεμείχοιμῐ / μεμειχοίην μεμείχοις / μεμειχοίης μεμείχοι / μεμειχοίη μεμείχοιτον μεμειχοίτην μεμείχοιμεν μεμείχοιτε μεμείχοιεν
imperative   μέμειχε μεμειχέτω μεμείχετον μεμειχέτων   μεμείχετε μεμειχόντων
middle/
passive 		indicative μέμειγμαι μέμειξαι μέμεικται μέμειχθον μέμειχθον μεμείγμεθᾰ μέμειχθε μεμείγᾰται
subjunctive μεμειγμένος ὦ μεμειγμένος ᾖς μεμειγμένος ᾖ μεμειγμένω ἦτον μεμειγμένω ἦτον μεμειγμένοι ὦμεν μεμειγμένοι ἦτε μεμειγμένοι ὦσῐ(ν)
optative μεμειγμένος εἴην μεμειγμένος εἴης μεμειγμένος εἴη μεμειγμένω εἴητον / εἶτον μεμειγμένω εἰήτην / εἴτην μεμειγμένοι εἴημεν / εἶμεν μεμειγμένοι εἴητε / εἶτε μεμειγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   μέμειξο μεμείχθω μέμειχθον μεμείχθων   μέμειχθε μεμείχθων
active middle/passive
infinitive μεμειχέναι μεμεῖχθαι
participle m μεμειχώς μεμειγμένος
f μεμειχυῖᾰ μεμειγμένη
n μεμειχός μεμειγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.