λείβω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *leh₁y-b-. Cognate with Latvian liet (“to pour”), assuming that the -β- is secondary. Latin lībō may have been borrowed from Greek, or comes from another root.[1]

Pronunciation

 

Verb

λείβω • (leíbō)

  1. (transitive) to pour, pour forth
  2. (transitive, intransitive) to pour a libation [with dative ‘to a god’]
  3. (transitive) to let flow, shed
  4. (passive voice) to melt or pine away

Inflection

   Present: λείβω, λείβομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λείβω λείβεις λείβει λείβετον λείβετον λείβομεν λείβετε λείβουσῐ(ν)
subjunctive λείβω λείβῃς λείβῃ λείβητον λείβητον λείβωμεν λείβητε λείβωσῐ(ν)
optative λείβοιμῐ λείβοις λείβοι λείβοιτον λειβοίτην λείβοιμεν λείβοιτε λείβοιεν
imperative   λεῖβε λειβέτω λείβετον λειβέτων   λείβετε λειβόντων
middle/
passive 		indicative λείβομαι λείβῃ / λείβει λείβεται λείβεσθον λείβεσθον λειβόμεθᾰ λείβεσθε λείβονται
subjunctive λείβωμαι λείβῃ λείβηται λείβησθον λείβησθον λειβώμεθᾰ λείβησθε λείβωνται
optative λειβοίμην λείβοιο λείβοιτο λείβοισθον λειβοίσθην λειβοίμεθᾰ λείβοισθε λείβοιντο
imperative   λείβου λειβέσθω λείβεσθον λειβέσθων   λείβεσθε λειβέσθων
active middle/passive
infinitive λείβειν λείβεσθαι
participle m λείβων λειβόμενος
f λείβουσᾰ λειβομένη
n λεῖβον λειβόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔλειβον, ἐλειβόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔλειβον ἔλειβες ἔλειβε(ν) ἐλείβετον ἐλειβέτην ἐλείβομεν ἐλείβετε ἔλειβον
middle/
passive 		indicative ἐλειβόμην ἐλείβου ἐλείβετο ἐλείβεσθον ἐλειβέσθην ἐλειβόμεθᾰ ἐλείβεσθε ἐλείβοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: λεῖβον, λειβόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λεῖβον λεῖβες λεῖβε(ν) λείβετον λειβέτην λείβομεν λείβετε λεῖβον
middle/
passive 		indicative λειβόμην λείβου λείβετο λείβεσθον λειβέσθην λειβόμε(σ)θᾰ λείβεσθε λείβοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔλειψᾰ, ἐλειψᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔλειψᾰ ἔλειψᾰς ἔλειψε(ν) ἐλείψᾰτον ἐλειψᾰ́την ἐλείψᾰμεν ἐλείψᾰτε ἔλειψᾰν
subjunctive λείψω λείψῃς λείψῃ λείψητον λείψητον λείψωμεν λείψητε λείψωσῐ(ν)
optative λείψαιμῐ λείψειᾰς / λείψαις λείψειε(ν) / λείψαι λείψαιτον λειψαίτην λείψαιμεν λείψαιτε λείψειᾰν / λείψαιεν
imperative   λεῖψον λειψᾰ́τω λείψᾰτον λειψᾰ́των   λείψᾰτε λειψᾰ́ντων
middle indicative ἐλειψᾰ́μην ἐλείψω ἐλείψᾰτο ἐλείψᾰσθον ἐλειψᾰ́σθην ἐλειψᾰ́μεθᾰ ἐλείψᾰσθε ἐλείψᾰντο
subjunctive λείψωμαι λείψῃ λείψηται λείψησθον λείψησθον λειψώμεθᾰ λείψησθε λείψωνται
optative λειψαίμην λείψαιο λείψαιτο λείψαισθον λειψαίσθην λειψαίμεθᾰ λείψαισθε λείψαιντο
imperative   λεῖψαι λειψᾰ́σθω λείψᾰσθον λειψᾰ́σθων   λείψᾰσθε λειψᾰ́σθων
active middle
infinitive λεῖψαι λείψᾰσθαι
participle m λείψᾱς λειψᾰ́μενος
f λείψᾱσᾰ λειψᾰμένη
n λεῖψᾰν λειψᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ᾰ̓πολείβω (ăpoleíbō)
  • ἐπῐλείβω (epĭleíbō)
  • κᾰτᾰλείβω (kătăleíbō)
  • σῠλλείβω (sŭlleíbō)
  • ῠ̔πολείβω (hŭpoleíbō)
  • λείβδην (leíbdēn)
  • λείβηθρον (leíbēthron)
  • λῐβᾰ́δῐον (lĭbắdĭon)
  • λῐβᾰ́ς (lĭbắs)
  • λῐ́βηθρον (lĭ́bēthron)
  • λῐβηρός (lĭbērós)
  • λῐ́βος (lĭ́bos)
  • λῐβρός (lĭbrós)
  • λῐ́ψ (lĭ́ps)
  • λοιβαῖος (loibaîos)
  • λοιβᾰ́ομαι (loibắomai)
  • λοιβᾰ́σῐον (loibắsĭon)
  • λοιβεῖον (loibeîon)
  • λοιβή (loibḗ)
  • λοιβῐ́ς (loibĭ́s)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010), “λείβω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 842-3

Further reading

  • “λείβω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “λείβω”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “λείβω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • λείβω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • λείβω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “λείβω”, in Slater, William J. (1969), Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.