κυέω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *ḱuh₁-éye-ti, from *ḱewh₁- (“to swell”).

Pronunciation

 

Verb

κῠέω • (kŭéō)

  1. (transitive) to be pregnant with (said of both humans and animals)
  2. (intransitive) to be pregnant

Conjugation

   Present: κῠέω, κῠέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠέω κῠέεις κῠέει κῠέετον κῠέετον κῠέομεν κῠέετε κῠέουσῐ(ν)
subjunctive κῠέω κῠέῃς κῠέῃ κῠέητον κῠέητον κῠέωμεν κῠέητε κῠέωσῐ(ν)
optative κῠέοιμῐ κῠέοις κῠέοι κῠέοιτον κῠεοίτην κῠέοιμεν κῠέοιτε κῠέοιεν
imperative   κῠ́εε κῠεέτω κῠέετον κῠεέτων   κῠέετε κῠεόντων
middle/
passive 		indicative κῠέομαι κῠέῃ / κῠέει κῠέεται κῠέεσθον κῠέεσθον κῠεόμεθᾰ κῠέεσθε κῠέονται
subjunctive κῠέωμαι κῠέῃ κῠέηται κῠέησθον κῠέησθον κῠεώμεθᾰ κῠέησθε κῠέωνται
optative κῠεοίμην κῠέοιο κῠέοιτο κῠέοισθον κῠεοίσθην κῠεοίμεθᾰ κῠέοισθε κῠέοιντο
imperative   κῠέου κῠεέσθω κῠέεσθον κῠεέσθων   κῠέεσθε κῠεέσθων
active middle/passive
infinitive κῠέειν κῠέεσθαι
participle m κῠέων κῠεόμενος
f κῠέουσᾰ κῠεομένη
n κῠέον κῠεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κῠῶ, κῠοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠῶ κῠεῖς κῠεῖ κῠεῖτον κῠεῖτον κῠοῦμεν κῠεῖτε κῠοῦσῐ(ν)
subjunctive κῠῶ κῠῇς κῠῇ κῠῆτον κῠῆτον κῠῶμεν κῠῆτε κῠῶσῐ(ν)
optative κῠοίην / κῠοῖμῐ κῠοίης / κῠοῖς κῠοίη / κῠοῖ κῠοῖτον / κῠοίητον κῠοίτην / κῠοιήτην κῠοῖμεν / κῠοίημεν κῠοῖτε / κῠοίητε κῠοῖεν / κῠοίησᾰν
imperative   κῠ́ει κῠείτω κῠεῖτον κῠείτων   κῠεῖτε κῠούντων
middle/
passive 		indicative κῠοῦμαι κῠεῖ,
κῠῇ 		κῠεῖται κῠεῖσθον κῠεῖσθον κῠούμεθᾰ κῠεῖσθε κῠοῦνται
subjunctive κῠῶμαι κῠῇ κῠῆται κῠῆσθον κῠῆσθον κῠώμεθᾰ κῠῆσθε κῠῶνται
optative κῠοίμην κῠοῖο κῠοῖτο κῠοῖσθον κῠοίσθην κῠοίμεθᾰ κῠοῖσθε κῠοῖντο
imperative   κῠοῦ κῠείσθω κῠεῖσθον κῠείσθων   κῠεῖσθε κῠείσθων
active middle/passive
infinitive κῠεῖν κῠεῖσθαι
participle m κῠῶν κῠούμενος
f κῠοῦσᾰ κῠουμένη
n κῠοῦν κῠούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκῠ́εον, ἐκῠεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́εον ἐκῠ́εες ἐκῠ́εε(ν) ἐκῠέετον ἐκῠεέτην ἐκῠέομεν ἐκῠέετε ἐκῠ́εον
middle/
passive 		indicative ἐκῠεόμην ἐκῠέου ἐκῠέετο ἐκῠέεσθον ἐκῠεέσθην ἐκῠεόμεθᾰ ἐκῠέεσθε ἐκῠέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκῠ́ουν, ἐκῠούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́ουν ἐκῠ́εις ἐκῠ́ει ἐκῠεῖτον ἐκῠείτην ἐκῠοῦμεν ἐκῠεῖτε ἐκῠ́ουν
middle/
passive 		indicative ἐκῠούμην ἐκῠοῦ ἐκῠεῖτο ἐκῠεῖσθον ἐκῠείσθην ἐκῠούμεθᾰ ἐκῠεῖσθε ἐκῠοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κῠήσω, κῠήσομαι, κῠηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κῠήσω κῠήσεις κῠήσει κῠήσετον κῠήσετον κῠήσομεν κῠήσετε κῠήσουσῐ(ν)
optative κῠήσοιμῐ κῠήσοις κῠήσοι κῠήσοιτον κῠησοίτην κῠήσοιμεν κῠήσοιτε κῠήσοιεν
middle indicative κῠήσομαι κῠήσῃ / κῠήσει κῠήσεται κῠήσεσθον κῠήσεσθον κῠησόμεθᾰ κῠήσεσθε κῠήσονται
optative κῠησοίμην κῠήσοιο κῠήσοιτο κῠήσοισθον κῠησοίσθην κῠησοίμεθᾰ κῠήσοισθε κῠήσοιντο
passive indicative κῠηθήσομαι κῠηθήσῃ κῠηθήσεται κῠηθήσεσθον κῠηθήσεσθον κῠηθησόμεθᾰ κῠηθήσεσθε κῠηθήσονται
optative κῠηθησοίμην κῠηθήσοιο κῠηθήσοιτο κῠηθήσοισθον κῠηθησοίσθην κῠηθησοίμεθᾰ κῠηθήσοισθε κῠηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κῠήσειν κῠήσεσθαι κῠηθήσεσθαι
participle m κῠήσων κῠησόμενος κῠηθησόμενος
f κῠήσουσᾰ κῠησομένη κῠηθησομένη
n κῠῆσον κῠησόμενον κῠηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκῠ́ησᾰ, ἐκῠησᾰ́μην, ἐκῠήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκῠ́ησᾰ ἐκῠ́ησᾰς ἐκῠ́ησε(ν) ἐκῠήσᾰτον ἐκῠησᾰ́την ἐκῠήσᾰμεν ἐκῠήσᾰτε ἐκῠ́ησᾰν
subjunctive κῠήσω κῠήσῃς κῠήσῃ κῠήσητον κῠήσητον κῠήσωμεν κῠήσητε κῠήσωσῐ(ν)
optative κῠήσαιμῐ κῠήσειᾰς / κῠήσαις κῠήσειε(ν) / κῠήσαι κῠήσαιτον κῠησαίτην κῠήσαιμεν κῠήσαιτε κῠήσειᾰν / κῠήσαιεν
imperative   κῠ́ησον κῠησᾰ́τω κῠήσᾰτον κῠησᾰ́των   κῠήσᾰτε κῠησᾰ́ντων
middle indicative ἐκῠησᾰ́μην ἐκῠήσω ἐκῠήσᾰτο ἐκῠήσᾰσθον ἐκῠησᾰ́σθην ἐκῠησᾰ́μεθᾰ ἐκῠήσᾰσθε ἐκῠήσᾰντο
subjunctive κῠήσωμαι κῠήσῃ κῠήσηται κῠήσησθον κῠήσησθον κῠησώμεθᾰ κῠήσησθε κῠήσωνται
optative κῠησαίμην κῠήσαιο κῠήσαιτο κῠήσαισθον κῠησαίσθην κῠησαίμεθᾰ κῠήσαισθε κῠήσαιντο
imperative   κῠ́ησαι κῠησᾰ́σθω κῠήσᾰσθον κῠησᾰ́σθων   κῠήσᾰσθε κῠησᾰ́σθων
passive indicative ἐκῠήθην ἐκῠήθης ἐκῠήθη ἐκῠήθητον ἐκῠηθήτην ἐκῠήθημεν ἐκῠήθητε ἐκῠήθησᾰν
subjunctive κῠηθῶ κῠηθῇς κῠηθῇ κῠηθῆτον κῠηθῆτον κῠηθῶμεν κῠηθῆτε κῠηθῶσῐ(ν)
optative κῠηθείην κῠηθείης κῠηθείη κῠηθεῖτον / κῠηθείητον κῠηθείτην / κῠηθειήτην κῠηθεῖμεν / κῠηθείημεν κῠηθεῖτε / κῠηθείητε κῠηθεῖεν / κῠηθείησᾰν
imperative   κῠήθητῐ κῠηθήτω κῠήθητον κῠηθήτων   κῠήθητε κῠηθέντων
active middle passive
infinitive κῠῆσαι κῠήσᾰσθαι κῠηθῆναι
participle m κῠήσᾱς κῠησᾰ́μενος κῠηθείς
f κῠήσᾱσᾰ κῠησᾰμένη κῠηθεῖσᾰ
n κῠῆσᾰν κῠησᾰ́μενον κῠηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκῠ́ηκᾰ, κεκῠ́ημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκῠ́ηκᾰ κεκῠ́ηκᾰς κεκῠ́ηκε(ν) κεκῠήκᾰτον κεκῠήκᾰτον κεκῠήκᾰμεν κεκῠήκᾰτε κεκῠήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκῠήκω κεκῠήκῃς κεκῠήκῃ κεκῠήκητον κεκῠήκητον κεκῠήκωμεν κεκῠήκητε κεκῠήκωσῐ(ν)
optative κεκῠήκοιμῐ / κεκῠηκοίην κεκῠήκοις / κεκῠηκοίης κεκῠήκοι / κεκῠηκοίη κεκῠήκοιτον κεκῠηκοίτην κεκῠήκοιμεν κεκῠήκοιτε κεκῠήκοιεν
imperative   κεκῠ́ηκε κεκῠηκέτω κεκῠήκετον κεκῠηκέτων   κεκῠήκετε κεκῠηκόντων
middle/
passive 		indicative κεκῠ́ημαι κεκῠ́ησαι κεκῠ́ηται κεκῠ́ησθον κεκῠ́ησθον κεκῠήμεθᾰ κεκῠ́ησθε κεκῠ́ηνται
subjunctive κεκῠημένος ὦ κεκῠημένος ᾖς κεκῠημένος ᾖ κεκῠημένω ἦτον κεκῠημένω ἦτον κεκῠημένοι ὦμεν κεκῠημένοι ἦτε κεκῠημένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκῠημένος εἴην κεκῠημένος εἴης κεκῠημένος εἴη κεκῠημένω εἴητον / εἶτον κεκῠημένω εἰήτην / εἴτην κεκῠημένοι εἴημεν / εἶμεν κεκῠημένοι εἴητε / εἶτε κεκῠημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κεκῠ́ησο κεκῠήσθω κεκῠ́ησθον κεκῠήσθων   κεκῠ́ησθε κεκῠήσθων
active middle/passive
infinitive κεκῠηκέναι κεκῠῆσθαι
participle m κεκῠηκώς κεκῠημένος
f κεκῠηκυῖᾰ κεκῠημένη
n κεκῠηκός κεκῠημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκῠήκειν / ἐκεκῠήκη, ἐκεκῠήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκῠήκειν / ἐκεκῠήκη ἐκεκῠήκεις / ἐκεκῠήκης ἐκεκῠήκει(ν) ἐκεκῠήκετον ἐκεκῠηκέτην ἐκεκῠήκεμεν ἐκεκῠήκετε ἐκεκῠήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκῠήμην ἐκεκῠ́ησο ἐκεκῠ́ητο ἐκεκῠ́ησθον ἐκεκῠήσθην ἐκεκῠήμεθᾰ ἐκεκῠ́ησθε ἐκεκῠ́ηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

  • “κυέω”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • κυέω in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • κυέω in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • κυέω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
  • “κυέω”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • Pape, Wilhelm (1914), “κυέω”, in Max Sengebusch, editor, Handwörterbuch der griechischen Sprache‎[1] (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
  • Woodhouse, S. C. (1910), English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎[2], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.