κατανοητός
Greek
Adjective
κατανοητός • (katanoïtós) m (feminine κατανοητή, neuter κατανοητό)
- understandable, comprehensible
- Εύκολα έκαναν κατανοητά περίπλοκα θέματα.
- Éfkola ékanan katanoïtá períploka thémata.
- They easily demystified complex topics.
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κατανοητός (katanoïtós) | κατανοητή (katanoïtí) | κατανοητό (katanoïtó) | κατανοητοί (katanoïtoí) | κατανοητές (katanoïtés) | κατανοητά (katanoïtá) | |
| genitive | κατανοητού (katanoïtoú) | κατανοητής (katanoïtís) | κατανοητού (katanoïtoú) | κατανοητών (katanoïtón) | κατανοητών (katanoïtón) | κατανοητών (katanoïtón) | |
| accusative | κατανοητό (katanoïtó) | κατανοητή (katanoïtí) | κατανοητό (katanoïtó) | κατανοητούς (katanoïtoús) | κατανοητές (katanoïtés) | κατανοητά (katanoïtá) | |
| vocative | κατανοητέ (katanoïté) | κατανοητή (katanoïtí) | κατανοητό (katanoïtó) | κατανοητοί (katanoïtoí) | κατανοητές (katanoïtés) | κατανοητά (katanoïtá) | |
Related terms
- κατανόηση f (katanóisi, “comprehension”)