κακοπαθέω

Ancient Greek

Etymology

From κακοπαθής (kakopathḗs, “miserable”) (from κακός (kakós) +‎ παθ- (path-)) + -έω (-éō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ko.pa.tʰé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ko.paˈtʰe.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ko.paˈθe.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ko.paˈθe.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ko.paˈθe.o/

Verb

κᾰκοπᾰθέω • (kăkopăthéō)

to suffer ill, be in ill plight, be in distress

Conjugation

Present: κᾰκοπᾰθέω, κᾰκοπᾰθέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰκοπᾰθέω	κᾰκοπᾰθέεις	κᾰκοπᾰθέει	κᾰκοπᾰθέετον	κᾰκοπᾰθέετον	κᾰκοπᾰθέομεν	κᾰκοπᾰθέετε	κᾰκοπᾰθέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰκοπᾰθέω	κᾰκοπᾰθέῃς	κᾰκοπᾰθέῃ	κᾰκοπᾰθέητον	κᾰκοπᾰθέητον	κᾰκοπᾰθέωμεν	κᾰκοπᾰθέητε	κᾰκοπᾰθέωσῐ(ν)
	optative	κᾰκοπᾰθέοιμῐ	κᾰκοπᾰθέοις	κᾰκοπᾰθέοι	κᾰκοπᾰθέοιτον	κᾰκοπᾰθεοίτην	κᾰκοπᾰθέοιμεν	κᾰκοπᾰθέοιτε	κᾰκοπᾰθέοιεν
	imperative		κᾰκοπᾰ́θεε	κᾰκοπᾰθεέτω	κᾰκοπᾰθέετον	κᾰκοπᾰθεέτων		κᾰκοπᾰθέετε	κᾰκοπᾰθεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰκοπᾰθέομαι	κᾰκοπᾰθέῃ / κᾰκοπᾰθέει	κᾰκοπᾰθέεται	κᾰκοπᾰθέεσθον	κᾰκοπᾰθέεσθον	κᾰκοπᾰθεόμεθᾰ	κᾰκοπᾰθέεσθε	κᾰκοπᾰθέονται
	subjunctive	κᾰκοπᾰθέωμαι	κᾰκοπᾰθέῃ	κᾰκοπᾰθέηται	κᾰκοπᾰθέησθον	κᾰκοπᾰθέησθον	κᾰκοπᾰθεώμεθᾰ	κᾰκοπᾰθέησθε	κᾰκοπᾰθέωνται
	optative	κᾰκοπᾰθεοίμην	κᾰκοπᾰθέοιο	κᾰκοπᾰθέοιτο	κᾰκοπᾰθέοισθον	κᾰκοπᾰθεοίσθην	κᾰκοπᾰθεοίμεθᾰ	κᾰκοπᾰθέοισθε	κᾰκοπᾰθέοιντο
	imperative		κᾰκοπᾰθέου	κᾰκοπᾰθεέσθω	κᾰκοπᾰθέεσθον	κᾰκοπᾰθεέσθων		κᾰκοπᾰθέεσθε	κᾰκοπᾰθεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰκοπᾰθέειν				κᾰκοπᾰθέεσθαι
participle	m	κᾰκοπᾰθέων				κᾰκοπᾰθεόμενος
	f	κᾰκοπᾰθέουσᾰ				κᾰκοπᾰθεομένη
	n	κᾰκοπᾰθέον				κᾰκοπᾰθεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κᾰκοπᾰθῶ, κᾰκοπᾰθοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰκοπᾰθῶ	κᾰκοπᾰθεῖς	κᾰκοπᾰθεῖ	κᾰκοπᾰθεῖτον	κᾰκοπᾰθεῖτον	κᾰκοπᾰθοῦμεν	κᾰκοπᾰθεῖτε	κᾰκοπᾰθοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰκοπᾰθῶ	κᾰκοπᾰθῇς	κᾰκοπᾰθῇ	κᾰκοπᾰθῆτον	κᾰκοπᾰθῆτον	κᾰκοπᾰθῶμεν	κᾰκοπᾰθῆτε	κᾰκοπᾰθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰκοπᾰθοίην / κᾰκοπᾰθοῖμῐ	κᾰκοπᾰθοίης / κᾰκοπᾰθοῖς	κᾰκοπᾰθοίη / κᾰκοπᾰθοῖ	κᾰκοπᾰθοῖτον / κᾰκοπᾰθοίητον	κᾰκοπᾰθοίτην / κᾰκοπᾰθοιήτην	κᾰκοπᾰθοῖμεν / κᾰκοπᾰθοίημεν	κᾰκοπᾰθοῖτε / κᾰκοπᾰθοίητε	κᾰκοπᾰθοῖεν / κᾰκοπᾰθοίησᾰν
	imperative		κᾰκοπᾰ́θει	κᾰκοπᾰθείτω	κᾰκοπᾰθεῖτον	κᾰκοπᾰθείτων		κᾰκοπᾰθεῖτε	κᾰκοπᾰθούντων
middle/ passive	indicative	κᾰκοπᾰθοῦμαι	κᾰκοπᾰθεῖ, κᾰκοπᾰθῇ	κᾰκοπᾰθεῖται	κᾰκοπᾰθεῖσθον	κᾰκοπᾰθεῖσθον	κᾰκοπᾰθούμεθᾰ	κᾰκοπᾰθεῖσθε	κᾰκοπᾰθοῦνται
	subjunctive	κᾰκοπᾰθῶμαι	κᾰκοπᾰθῇ	κᾰκοπᾰθῆται	κᾰκοπᾰθῆσθον	κᾰκοπᾰθῆσθον	κᾰκοπᾰθώμεθᾰ	κᾰκοπᾰθῆσθε	κᾰκοπᾰθῶνται
	optative	κᾰκοπᾰθοίμην	κᾰκοπᾰθοῖο	κᾰκοπᾰθοῖτο	κᾰκοπᾰθοῖσθον	κᾰκοπᾰθοίσθην	κᾰκοπᾰθοίμεθᾰ	κᾰκοπᾰθοῖσθε	κᾰκοπᾰθοῖντο
	imperative		κᾰκοπᾰθοῦ	κᾰκοπᾰθείσθω	κᾰκοπᾰθεῖσθον	κᾰκοπᾰθείσθων		κᾰκοπᾰθεῖσθε	κᾰκοπᾰθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰκοπᾰθεῖν				κᾰκοπᾰθεῖσθαι
participle	m	κᾰκοπᾰθῶν				κᾰκοπᾰθούμενος
	f	κᾰκοπᾰθοῦσᾰ				κᾰκοπᾰθουμένη
	n	κᾰκοπᾰθοῦν				κᾰκοπᾰθούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκᾰκοπᾰ́θεον, ἐκᾰκοπᾰθεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰκοπᾰ́θεον	ἐκᾰκοπᾰ́θεες	ἐκᾰκοπᾰ́θεε(ν)	ἐκᾰκοπᾰθέετον	ἐκᾰκοπᾰθεέτην	ἐκᾰκοπᾰθέομεν	ἐκᾰκοπᾰθέετε	ἐκᾰκοπᾰ́θεον
middle/ passive	indicative	ἐκᾰκοπᾰθεόμην	ἐκᾰκοπᾰθέου	ἐκᾰκοπᾰθέετο	ἐκᾰκοπᾰθέεσθον	ἐκᾰκοπᾰθεέσθην	ἐκᾰκοπᾰθεόμεθᾰ	ἐκᾰκοπᾰθέεσθε	ἐκᾰκοπᾰθέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκᾰκοπᾰ́θουν, ἐκᾰκοπᾰθούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰκοπᾰ́θουν	ἐκᾰκοπᾰ́θεις	ἐκᾰκοπᾰ́θει	ἐκᾰκοπᾰθεῖτον	ἐκᾰκοπᾰθείτην	ἐκᾰκοπᾰθοῦμεν	ἐκᾰκοπᾰθεῖτε	ἐκᾰκοπᾰ́θουν
middle/ passive	indicative	ἐκᾰκοπᾰθούμην	ἐκᾰκοπᾰθοῦ	ἐκᾰκοπᾰθεῖτο	ἐκᾰκοπᾰθεῖσθον	ἐκᾰκοπᾰθείσθην	ἐκᾰκοπᾰθούμεθᾰ	ἐκᾰκοπᾰθεῖσθε	ἐκᾰκοπᾰθοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰκοπᾰθήσω, κᾰκοπᾰθήσομαι, κᾰκοπᾰθηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰκοπᾰθήσω	κᾰκοπᾰθήσεις	κᾰκοπᾰθήσει	κᾰκοπᾰθήσετον	κᾰκοπᾰθήσετον	κᾰκοπᾰθήσομεν	κᾰκοπᾰθήσετε	κᾰκοπᾰθήσουσῐ(ν)
active	optative	κᾰκοπᾰθήσοιμῐ	κᾰκοπᾰθήσοις	κᾰκοπᾰθήσοι	κᾰκοπᾰθήσοιτον	κᾰκοπᾰθησοίτην	κᾰκοπᾰθήσοιμεν	κᾰκοπᾰθήσοιτε	κᾰκοπᾰθήσοιεν
middle	indicative	κᾰκοπᾰθήσομαι	κᾰκοπᾰθήσῃ / κᾰκοπᾰθήσει	κᾰκοπᾰθήσεται	κᾰκοπᾰθήσεσθον	κᾰκοπᾰθήσεσθον	κᾰκοπᾰθησόμεθᾰ	κᾰκοπᾰθήσεσθε	κᾰκοπᾰθήσονται
middle	optative	κᾰκοπᾰθησοίμην	κᾰκοπᾰθήσοιο	κᾰκοπᾰθήσοιτο	κᾰκοπᾰθήσοισθον	κᾰκοπᾰθησοίσθην	κᾰκοπᾰθησοίμεθᾰ	κᾰκοπᾰθήσοισθε	κᾰκοπᾰθήσοιντο
passive	indicative	κᾰκοπᾰθηθήσομαι	κᾰκοπᾰθηθήσῃ	κᾰκοπᾰθηθήσεται	κᾰκοπᾰθηθήσεσθον	κᾰκοπᾰθηθήσεσθον	κᾰκοπᾰθηθησόμεθᾰ	κᾰκοπᾰθηθήσεσθε	κᾰκοπᾰθηθήσονται
passive	optative	κᾰκοπᾰθηθησοίμην	κᾰκοπᾰθηθήσοιο	κᾰκοπᾰθηθήσοιτο	κᾰκοπᾰθηθήσοισθον	κᾰκοπᾰθηθησοίσθην	κᾰκοπᾰθηθησοίμεθᾰ	κᾰκοπᾰθηθήσοισθε	κᾰκοπᾰθηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰκοπᾰθήσειν			κᾰκοπᾰθήσεσθαι		κᾰκοπᾰθηθήσεσθαι
participle	m	κᾰκοπᾰθήσων			κᾰκοπᾰθησόμενος		κᾰκοπᾰθηθησόμενος
	f	κᾰκοπᾰθήσουσᾰ			κᾰκοπᾰθησομένη		κᾰκοπᾰθηθησομένη
	n	κᾰκοπᾰθῆσον			κᾰκοπᾰθησόμενον		κᾰκοπᾰθηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐκᾰκοπᾰ́θησᾰ, ἐκᾰκοπᾰθησᾰ́μην, ἐκᾰκοπᾰθήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰκοπᾰ́θησᾰ	ἐκᾰκοπᾰ́θησᾰς	ἐκᾰκοπᾰ́θησε(ν)	ἐκᾰκοπᾰθήσᾰτον	ἐκᾰκοπᾰθησᾰ́την	ἐκᾰκοπᾰθήσᾰμεν	ἐκᾰκοπᾰθήσᾰτε	ἐκᾰκοπᾰ́θησᾰν
	subjunctive	κᾰκοπᾰθήσω	κᾰκοπᾰθήσῃς	κᾰκοπᾰθήσῃ	κᾰκοπᾰθήσητον	κᾰκοπᾰθήσητον	κᾰκοπᾰθήσωμεν	κᾰκοπᾰθήσητε	κᾰκοπᾰθήσωσῐ(ν)
	optative	κᾰκοπᾰθήσαιμῐ	κᾰκοπᾰθήσειᾰς / κᾰκοπᾰθήσαις	κᾰκοπᾰθήσειε(ν) / κᾰκοπᾰθήσαι	κᾰκοπᾰθήσαιτον	κᾰκοπᾰθησαίτην	κᾰκοπᾰθήσαιμεν	κᾰκοπᾰθήσαιτε	κᾰκοπᾰθήσειᾰν / κᾰκοπᾰθήσαιεν
	imperative		κᾰκοπᾰ́θησον	κᾰκοπᾰθησᾰ́τω	κᾰκοπᾰθήσᾰτον	κᾰκοπᾰθησᾰ́των		κᾰκοπᾰθήσᾰτε	κᾰκοπᾰθησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκᾰκοπᾰθησᾰ́μην	ἐκᾰκοπᾰθήσω	ἐκᾰκοπᾰθήσᾰτο	ἐκᾰκοπᾰθήσᾰσθον	ἐκᾰκοπᾰθησᾰ́σθην	ἐκᾰκοπᾰθησᾰ́μεθᾰ	ἐκᾰκοπᾰθήσᾰσθε	ἐκᾰκοπᾰθήσᾰντο
	subjunctive	κᾰκοπᾰθήσωμαι	κᾰκοπᾰθήσῃ	κᾰκοπᾰθήσηται	κᾰκοπᾰθήσησθον	κᾰκοπᾰθήσησθον	κᾰκοπᾰθησώμεθᾰ	κᾰκοπᾰθήσησθε	κᾰκοπᾰθήσωνται
	optative	κᾰκοπᾰθησαίμην	κᾰκοπᾰθήσαιο	κᾰκοπᾰθήσαιτο	κᾰκοπᾰθήσαισθον	κᾰκοπᾰθησαίσθην	κᾰκοπᾰθησαίμεθᾰ	κᾰκοπᾰθήσαισθε	κᾰκοπᾰθήσαιντο
	imperative		κᾰκοπᾰ́θησαι	κᾰκοπᾰθησᾰ́σθω	κᾰκοπᾰθήσᾰσθον	κᾰκοπᾰθησᾰ́σθων		κᾰκοπᾰθήσᾰσθε	κᾰκοπᾰθησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκᾰκοπᾰθήθην	ἐκᾰκοπᾰθήθης	ἐκᾰκοπᾰθήθη	ἐκᾰκοπᾰθήθητον	ἐκᾰκοπᾰθηθήτην	ἐκᾰκοπᾰθήθημεν	ἐκᾰκοπᾰθήθητε	ἐκᾰκοπᾰθήθησᾰν
	subjunctive	κᾰκοπᾰθηθῶ	κᾰκοπᾰθηθῇς	κᾰκοπᾰθηθῇ	κᾰκοπᾰθηθῆτον	κᾰκοπᾰθηθῆτον	κᾰκοπᾰθηθῶμεν	κᾰκοπᾰθηθῆτε	κᾰκοπᾰθηθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰκοπᾰθηθείην	κᾰκοπᾰθηθείης	κᾰκοπᾰθηθείη	κᾰκοπᾰθηθεῖτον / κᾰκοπᾰθηθείητον	κᾰκοπᾰθηθείτην / κᾰκοπᾰθηθειήτην	κᾰκοπᾰθηθεῖμεν / κᾰκοπᾰθηθείημεν	κᾰκοπᾰθηθεῖτε / κᾰκοπᾰθηθείητε	κᾰκοπᾰθηθεῖεν / κᾰκοπᾰθηθείησᾰν
	imperative		κᾰκοπᾰθήθητῐ	κᾰκοπᾰθηθήτω	κᾰκοπᾰθήθητον	κᾰκοπᾰθηθήτων		κᾰκοπᾰθήθητε	κᾰκοπᾰθηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰκοπᾰθῆσαι			κᾰκοπᾰθήσᾰσθαι		κᾰκοπᾰθηθῆναι
participle	m	κᾰκοπᾰθήσᾱς			κᾰκοπᾰθησᾰ́μενος		κᾰκοπᾰθηθείς
	f	κᾰκοπᾰθήσᾱσᾰ			κᾰκοπᾰθησᾰμένη		κᾰκοπᾰθηθεῖσᾰ
	n	κᾰκοπᾰθῆσᾰν			κᾰκοπᾰθησᾰ́μενον		κᾰκοπᾰθηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κεκᾰκοπᾰ́θηκᾰ, κεκᾰκοπᾰ́θημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκᾰκοπᾰ́θηκᾰ	κεκᾰκοπᾰ́θηκᾰς	κεκᾰκοπᾰ́θηκε(ν)	κεκᾰκοπᾰθήκᾰτον	κεκᾰκοπᾰθήκᾰτον	κεκᾰκοπᾰθήκᾰμεν	κεκᾰκοπᾰθήκᾰτε	κεκᾰκοπᾰθήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκᾰκοπᾰθήκω	κεκᾰκοπᾰθήκῃς	κεκᾰκοπᾰθήκῃ	κεκᾰκοπᾰθήκητον	κεκᾰκοπᾰθήκητον	κεκᾰκοπᾰθήκωμεν	κεκᾰκοπᾰθήκητε	κεκᾰκοπᾰθήκωσῐ(ν)
	optative	κεκᾰκοπᾰθήκοιμῐ / κεκᾰκοπᾰθηκοίην	κεκᾰκοπᾰθήκοις / κεκᾰκοπᾰθηκοίης	κεκᾰκοπᾰθήκοι / κεκᾰκοπᾰθηκοίη	κεκᾰκοπᾰθήκοιτον	κεκᾰκοπᾰθηκοίτην	κεκᾰκοπᾰθήκοιμεν	κεκᾰκοπᾰθήκοιτε	κεκᾰκοπᾰθήκοιεν
	imperative		κεκᾰκοπᾰ́θηκε	κεκᾰκοπᾰθηκέτω	κεκᾰκοπᾰθήκετον	κεκᾰκοπᾰθηκέτων		κεκᾰκοπᾰθήκετε	κεκᾰκοπᾰθηκόντων
middle/ passive	indicative	κεκᾰκοπᾰ́θημαι	κεκᾰκοπᾰ́θησαι	κεκᾰκοπᾰ́θηται	κεκᾰκοπᾰ́θησθον	κεκᾰκοπᾰ́θησθον	κεκᾰκοπᾰθήμεθᾰ	κεκᾰκοπᾰ́θησθε	κεκᾰκοπᾰ́θηνται
	subjunctive	κεκᾰκοπᾰθημένος ὦ	κεκᾰκοπᾰθημένος ᾖς	κεκᾰκοπᾰθημένος ᾖ	κεκᾰκοπᾰθημένω ἦτον	κεκᾰκοπᾰθημένω ἦτον	κεκᾰκοπᾰθημένοι ὦμεν	κεκᾰκοπᾰθημένοι ἦτε	κεκᾰκοπᾰθημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκᾰκοπᾰθημένος εἴην	κεκᾰκοπᾰθημένος εἴης	κεκᾰκοπᾰθημένος εἴη	κεκᾰκοπᾰθημένω εἴητον / εἶτον	κεκᾰκοπᾰθημένω εἰήτην / εἴτην	κεκᾰκοπᾰθημένοι εἴημεν / εἶμεν	κεκᾰκοπᾰθημένοι εἴητε / εἶτε	κεκᾰκοπᾰθημένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		κεκᾰκοπᾰ́θησο	κεκᾰκοπᾰθήσθω	κεκᾰκοπᾰ́θησθον	κεκᾰκοπᾰθήσθων		κεκᾰκοπᾰ́θησθε	κεκᾰκοπᾰθήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκᾰκοπᾰθηκέναι				κεκᾰκοπᾰθῆσθαι
participle	m	κεκᾰκοπᾰθηκώς				κεκᾰκοπᾰθημένος
	f	κεκᾰκοπᾰθηκυῖᾰ				κεκᾰκοπᾰθημένη
	n	κεκᾰκοπᾰθηκός				κεκᾰκοπᾰθημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐκεκᾰκοπᾰθήκειν / ἐκεκᾰκοπᾰθήκη, ἐκεκᾰκοπᾰθήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκᾰκοπᾰθήκειν / ἐκεκᾰκοπᾰθήκη	ἐκεκᾰκοπᾰθήκεις / ἐκεκᾰκοπᾰθήκης	ἐκεκᾰκοπᾰθήκει(ν)	ἐκεκᾰκοπᾰθήκετον	ἐκεκᾰκοπᾰθηκέτην	ἐκεκᾰκοπᾰθήκεμεν	ἐκεκᾰκοπᾰθήκετε	ἐκεκᾰκοπᾰθήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκᾰκοπᾰθήμην	ἐκεκᾰκοπᾰ́θησο	ἐκεκᾰκοπᾰ́θητο	ἐκεκᾰκοπᾰ́θησθον	ἐκεκᾰκοπᾰθήσθην	ἐκεκᾰκοπᾰθήμεθᾰ	ἐκεκᾰκοπᾰ́θησθε	ἐκεκᾰκοπᾰ́θηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

New Testament, Second Epistle to Timothy 2:3:
σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ.
sù oûn kakopáthēson hōs kalòs stratiṓtēs Iēsoû Khristoû.
- Translation by KJV
  Thou therefore endure hardness, as a good soldier of Jesus Christ.