θυλακίνος

Greek

Etymology

Borrowed from translingual Thylacinus.

Noun

θυλακίνος • (thylakínos) m (plural θυλακίνοι)

  1. thylacine

Declension

Declension of θυλακίνος
singular plural
nominative θυλακίνος (thylakínos) θυλακίνοι (thylakínoi)
genitive θυλακίνου (thylakínou) θυλακίνων (thylakínon)
accusative θυλακίνο (thylakíno) θυλακίνους (thylakínous)
vocative θυλακίνε (thylakíne) θυλακίνοι (thylakínoi)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.