θερινός
Ancient Greek
Etymology
From θέρος (théros, “summer”) + -ινός (-inós).
Adjective
θερινός • (therinós) m (feminine θερινή, neuter θερινόν); first/second declension
- of or in summer
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | θερινός therinós |
θερινή therinḗ |
θερινόν therinón |
θερινώ therinṓ |
θερινᾱ́ therinā́ |
θερινώ therinṓ |
θερινοί therinoí |
θεριναί therinaí |
θερινᾰ́ therinắ | |||||
| Genitive | θερινοῦ therinoû |
θερινῆς therinês |
θερινοῦ therinoû |
θερινοῖν therinoîn |
θεριναῖν therinaîn |
θερινοῖν therinoîn |
θερινῶν therinôn |
θερινῶν therinôn |
θερινῶν therinôn | |||||
| Dative | θερινῷ therinōî |
θερινῇ therinēî |
θερινῷ therinōî |
θερινοῖν therinoîn |
θεριναῖν therinaîn |
θερινοῖν therinoîn |
θερινοῖς therinoîs |
θεριναῖς therinaîs |
θερινοῖς therinoîs | |||||
| Accusative | θερινόν therinón |
θερινήν therinḗn |
θερινόν therinón |
θερινώ therinṓ |
θερινᾱ́ therinā́ |
θερινώ therinṓ |
θερινούς therinoús |
θερινᾱ́ς therinā́s |
θερινᾰ́ therinắ | |||||
| Vocative | θερινέ theriné |
θερινή therinḗ |
θερινόν therinón |
θερινώ therinṓ |
θερινᾱ́ therinā́ |
θερινώ therinṓ |
θερινοί therinoí |
θεριναί therinaí |
θερινᾰ́ therinắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| θερινῶς therinôs |
θερινότερος therinóteros |
θερινότᾰτος therinótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
References
- “θερινός”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “θερινός”, in Liddell & Scott (1889), An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- θερινός in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “θερινός”, in Slater, William J. (1969), Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- Woodhouse, S. C. (1910), English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- summer idem, page 837.
Greek
Etymology
From Ancient Greek θερινός (therinós).
Adjective
θερινός • (therinós) m (feminine θερινή, neuter θερινό)
- of or in summer
- Θα σε αφήσει να τις ξαναδώσεις αν πας θερινό σχολείο.
- Tha se afísei na tis xanadóseis an pas therinó scholeío.
- She'll let you retake them if you go to summer school.
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | θερινός (therinós) | θερινή (theriní) | θερινό (therinó) | θερινοί (therinoí) | θερινές (therinés) | θερινά (theriná) | |
| genitive | θερινού (therinoú) | θερινής (therinís) | θερινού (therinoú) | θερινών (therinón) | θερινών (therinón) | θερινών (therinón) | |
| accusative | θερινό (therinó) | θερινή (theriní) | θερινό (therinó) | θερινούς (therinoús) | θερινές (therinés) | θερινά (theriná) | |
| vocative | θερινέ (theriné) | θερινή (theriní) | θερινό (therinó) | θερινοί (therinoí) | θερινές (therinés) | θερινά (theriná) | |
Synonyms
- καλοκαιρινός (kalokairinós)
Derived terms
- θερινή ώρα f (theriní óra, “daylight saving, summer time”)