επικόλληση
Greek
Etymology
From επί (epí, “on”) + κολλάω (kolláo, “glue, attach”).
Noun
επικόλληση • (epikóllisi) f (plural επικολλήσεις)
Declension
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | επικόλληση (epikóllisi) | επικολλήσεις (epikollíseis) | |
| genitive | επικόλλησης (epikóllisis) | επικολλήσεων (epikollíseon) | |
| accusative | επικόλληση (epikóllisi) | επικολλήσεις (epikollíseis) | |
| vocative | επικόλληση (epikóllisi) | επικολλήσεις (epikollíseis) | |
| Older or formal genitive singular: επικολλήσεως (epikollíseos) | |||
Coordinate terms
Related terms
- επικολλώ (epikolló, “to paste”)