επίκεντρο

Greek

Noun

επίκεντρο • (epíkentro) n (plural επίκεντρα)

  1. (geology) epicentre
  2. center; focal point

Declension


other the genitive forms: επίκεντρου and επίκεντρων
Declension of επίκεντρο
singular plural
nominative επίκεντρο (epíkentro) επίκεντρα (epíkentra)
genitive επικέντρου (epikéntrou)
επίκεντρου (epíkentrou) 		επικέντρων (epikéntron)
accusative επίκεντρο (epíkentro) επίκεντρα (epíkentra)
vocative επίκεντρο (epíkentro) επίκεντρα (epíkentra)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.