εισπράκτορας
Greek
Etymology
Learned borrowing from Koine Greek εἰσπράκτωρ (eispráktōr, “tax collector”) with the accusative case ending -ορα (-ora), from εἰσ- (eis-) + πράκτωρ (práktōr), with semantic loan from French percepteur.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /iˈspɾa.kto.ɾas/
Noun
εισπράκτορας • (eispráktoras) m or f (plural εισπράκτορες)
- (transport) ticket collector (UK), guard (UK)
- (transport) ticket inspector (US), conductor (US)
Declension
Female genitive singular: εισπράκτορος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εισπράκτορας (eispráktoras) | εισπράκτορες (eispráktores) |
| genitive | εισπράκτορα (eispráktora) | εισπρακτόρων (eispraktóron) |
| accusative | εισπράκτορα (eispráktora) | εισπράκτορες (eispráktores) |
| vocative | εισπράκτορα (eispráktora) | εισπράκτορες (eispráktores) |
References
- ^ εισπράκτορας, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language