δυσηχής
Ancient Greek
Etymology
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /dy.sɛː.kʰɛ̌ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /dy.se̝ˈkʰe̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ðy.siˈçis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ðy.siˈçis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ði.siˈçis/
Adjective
δῠσηχής • (dŭsēkhḗs) m or f (neuter δῠσηχές); third declension
- ill-sounding, noisy, cacophonous (in Homer, an epithet of war)
- Antonym: εὐηχής (euēkhḗs)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | δῠσηχής dŭsēkhḗs |
δῠσηχές dŭsēkhés |
δῠσηχεῖ dŭsēkheî |
δῠσηχεῖ dŭsēkheî |
δῠσηχεῖς dŭsēkheîs |
δῠσηχῆ dŭsēkhê | ||||||||
| Genitive | δῠσηχοῦς dŭsēkhoûs |
δῠσηχοῦς dŭsēkhoûs |
δῠσηχοῖν dŭsēkhoîn |
δῠσηχοῖν dŭsēkhoîn |
δῠσηχῶν dŭsēkhôn |
δῠσηχῶν dŭsēkhôn | ||||||||
| Dative | δῠσηχεῖ dŭsēkheî |
δῠσηχεῖ dŭsēkheî |
δῠσηχοῖν dŭsēkhoîn |
δῠσηχοῖν dŭsēkhoîn |
δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dŭsēkhésĭ(n) |
δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν dŭsēkhésĭ(n) | ||||||||
| Accusative | δῠσηχῆ dŭsēkhê |
δῠσηχές dŭsēkhés |
δῠσηχεῖ dŭsēkheî |
δῠσηχεῖ dŭsēkheî |
δῠσηχεῖς dŭsēkheîs |
δῠσηχῆ dŭsēkhê | ||||||||
| Vocative | δῠσηχές dŭsēkhés |
δῠσηχές dŭsēkhés |
δῠσηχεῖ dŭsēkheî |
δῠσηχεῖ dŭsēkheî |
δῠσηχεῖς dŭsēkheîs |
δῠσηχῆ dŭsēkhê | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| δῠσηχῶς dŭsēkhôs |
δῠσηχέστερος dŭsēkhésteros |
δῠσηχέστᾰτος dŭsēkhéstătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | δῠσηχής dŭsēkhḗs |
δῠσηχές dŭsēkhés |
δῠσηχέε / δῠσηχεῖ dŭsēkhée / dŭsēkheî |
δῠσηχέε / δῠσηχεῖ dŭsēkhée / dŭsēkheî |
δῠσηχέες / δῠσηχεῖς dŭsēkhées / dŭsēkheîs |
δῠσηχέᾰ dŭsēkhéă | ||||||||
| Genitive | δῠσηχέος / δῠσηχεῦς dŭsēkhéos / dŭsēkheûs |
δῠσηχέος / δῠσηχεῦς dŭsēkhéos / dŭsēkheûs |
δῠσηχεοῖν / δῠσηχεοῖῐν dŭsēkheoî(ĭ)n |
δῠσηχεοῖν / δῠσηχεοῖῐν dŭsēkheoî(ĭ)n |
δῠσηχέων dŭsēkhéōn |
δῠσηχέων dŭsēkhéōn | ||||||||
| Dative | δῠσηχέῐ̈ / δῠσηχεῖ dŭsēkhéĭ̈ / dŭsēkheî |
δῠσηχέῐ̈ / δῠσηχεῖ dŭsēkhéĭ̈ / dŭsēkheî |
δῠσηχεοῖν / δῠσηχεοῖῐν dŭsēkheoî(ĭ)n |
δῠσηχεοῖν / δῠσηχεοῖῐν dŭsēkheoî(ĭ)n |
δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν / δῠσηχέσσῐ / δῠσηχέσσῐν dŭsēkhésĭ(n) / dŭsēkhéssĭ(n) |
δῠσηχέσῐ / δῠσηχέσῐν / δῠσηχέσσῐ / δῠσηχέσσῐν dŭsēkhésĭ(n) / dŭsēkhéssĭ(n) | ||||||||
| Accusative | δῠσηχέᾰ dŭsēkhéă |
δῠσηχές dŭsēkhés |
δῠσηχέε / δῠσηχεῖ dŭsēkhée / dŭsēkheî |
δῠσηχέε / δῠσηχεῖ dŭsēkhée / dŭsēkheî |
δῠσηχέᾰς dŭsēkhéăs |
δῠσηχέᾰ dŭsēkhéă | ||||||||
| Vocative | δῠσηχές dŭsēkhés |
δῠσηχές dŭsēkhés |
δῠσηχέε / δῠσηχεῖ dŭsēkhée / dŭsēkheî |
δῠσηχέε / δῠσηχεῖ dŭsēkhée / dŭsēkheî |
δῠσηχέες / δῠσηχεῖς dŭsēkhées / dŭsēkheîs |
δῠσηχέᾰ dŭsēkhéă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| δῠσηχέως dŭsēkhéōs |
δῠσηχέστερος dŭsēkhésteros |
δῠσηχέστᾰτος dŭsēkhéstătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- “δυσηχής”, in Autenrieth, Georg (1891), A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- δυσηχής in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- δυσηχής in Cunliffe, Richard J. (1924), A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “δυσηχής”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press