διαλέκτους

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.lék.tuːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.aˈlek.tus/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.aˈlek.tus/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.aˈlek.tus/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.aˈlek.tus/

Noun

δῐᾰλέκτους • (dĭăléktous)

accusative plural of διάλεκτος (diálektos)

Greek

Noun

διαλέκτους • (dialéktous) f

accusative plural of διάλεκτος (diálektos)