διαθέτης

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek διαθέτης (diathétēs, “arranger”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ði.aˈθe.tis/
  • Hyphenation: δι‧α‧θέ‧της

Noun

διαθέτης • (diathétis) m (plural διαθέτες)

  1. (law) testator
    Near-synonym: κληροδότης m (klirodótis)

Declension

Declension of διαθέτης
singular plural
nominative διαθέτης (diathétis) διαθέτες (diathétes)
genitive διαθέτη (diathéti) διαθετών (diathetón)
accusative διαθέτη (diathéti) διαθέτες (diathétes)
vocative διαθέτη (diathéti) διαθέτες (diathétes)

References

  1. ^ διαθέτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.