διάσειση
Greek
Noun
διάσειση • (diáseisi) f (plural διασείσεις)
Declension
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | διάσειση (diáseisi) | διασείσεις (diaseíseis) | |
| genitive | διάσεισης (diáseisis) | διασείσεων (diaseíseon) | |
| accusative | διάσειση (diáseisi) | διασείσεις (diaseíseis) | |
| vocative | διάσειση (diáseisi) | διασείσεις (diaseíseis) | |
| Older or formal genitive singular: διασείσεως (diaseíseos) | |||