δημαγωγία
Ancient Greek
Etymology
From δημαγωγός (dēmagōgós) + -ίᾱ (-íā).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /dɛː.ma.ɡɔː.ɡí.aː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /de̝.ma.ɡoˈɡi.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ði.ma.ɣoˈʝi.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ði.ma.ɣoˈʝi.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ði.ma.ɣoˈʝi.a/
Noun
δημᾰγωγίᾱ • (dēmăgōgíā) f (genitive δημᾰγωγίᾱς); first declension
- leadership of the people
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ δημᾰγωγίᾱ hē dēmăgōgíā |
τὼ δημᾰγωγίᾱ tṑ dēmăgōgíā |
αἱ δημᾰγωγίαι hai dēmăgōgíai | ||||||||||
| Genitive | τῆς δημᾰγωγίᾱς tês dēmăgōgíās |
τοῖν δημᾰγωγίαιν toîn dēmăgōgíain |
τῶν δημᾰγωγιῶν tôn dēmăgōgiôn | ||||||||||
| Dative | τῇ δημᾰγωγίᾳ tēî dēmăgōgíāi |
τοῖν δημᾰγωγίαιν toîn dēmăgōgíain |
ταῖς δημᾰγωγίαις taîs dēmăgōgíais | ||||||||||
| Accusative | τὴν δημᾰγωγίᾱν tḕn dēmăgōgíān |
τὼ δημᾰγωγίᾱ tṑ dēmăgōgíā |
τᾱ̀ς δημᾰγωγίᾱς tā̀s dēmăgōgíās | ||||||||||
| Vocative | δημᾰγωγίᾱ dēmăgōgíā |
δημᾰγωγίᾱ dēmăgōgíā |
δημᾰγωγίαι dēmăgōgíai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- → Belarusian: дэмаго́гія (demahóhija)
- → Latin: dēmagōgia
- → Russian: демаго́гия (demagógija)
- → Ukrainian: демаго́гія (demahóhija)
Further reading
- δημαγωγία in Bailly, Anatole (1935), Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- δημαγωγία in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- δημαγωγία, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “δημαγωγία”, in Liddell & Scott (1940), A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Pape, Wilhelm (1914), “δημαγωγία”, in Max Sengebusch, editor, Handwörterbuch der griechischen Sprache[1] (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn