βλακεία

Learned borrowing from Ancient Greek βλακεία (blakeía), from βλάξ (bláx, “idiot”).

• IPA^(key): /vlaˈci.a/
• Hyphenation: βλα‧κεί‧α

βλακεία • (vlakeía) f (plural βλακείες)

1. (psychiatry, dated) learning difficulties, mental retardation (of a moderate degree)
2. (by extension) nonsense, stupidity, idiocy, rubbish (something foolish)

   Synonyms: ανοησία (anoïsía), χαζομάρα (chazomára), ηλιθιότητα (ilithiótita), κουταμάρα (koutamára), σαχλαμάρα (sachlamára)

   Ήταν μεγάλη βλακεία αυτό που έκανες.

   Ítan megáli vlakeía aftó pou ékanes.

   What you did was very stupid.

   (literally, “What you did was a great stupidity.”)

   Γιατί ξοδεύεις όλα τα λεφτά σου σ’ αυτές τις βλακείες;

   Giatí xodéveis óla ta leftá sou s’ aftés tis vlakeíes;

   Why do you waste all your money on such nonsense?

• βλάκας m (vlákas, “stupid person”)

• βλακεία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• βλακεία - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christikó lexikó tis neoellenikís glóssas) [A Practical Dictionary of Modern Greek] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
• βλακεία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el