βάκιλλος
Greek
Etymology
Borrowed from translingual Bacillus, from Latin bacillus.
Noun
βάκιλλος • (vákillos) m (plural βάκιλλοι)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | βάκιλλος (vákillos) | βάκιλλοι (vákilloi) |
| genitive | βακίλλου (vakíllou) | βακίλλων (vakíllon) |
| accusative | βάκιλλο (vákillo) | βακίλλους (vakíllous) |
| vocative | βάκιλλε (vákille) | βάκιλλοι (vákilloi) |