αφιλοσόφητος

Greek

Adjective

αφιλοσόφητος • (afilosófitosm (feminine αφιλοσόφητη, neuter αφιλοσόφητο)

  1. uninterested in philosophy
  2. lacking a philosophical personality

Declension

Declension of αφιλοσόφητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αφιλοσόφητος (afilosófitos) αφιλοσόφητη (afilosófiti) αφιλοσόφητο (afilosófito) αφιλοσόφητοι (afilosófitoi) αφιλοσόφητες (afilosófites) αφιλοσόφητα (afilosófita)
genitive αφιλοσόφητου (afilosófitou) αφιλοσόφητης (afilosófitis) αφιλοσόφητου (afilosófitou) αφιλοσόφητων (afilosófiton) αφιλοσόφητων (afilosófiton) αφιλοσόφητων (afilosófiton)
accusative αφιλοσόφητο (afilosófito) αφιλοσόφητη (afilosófiti) αφιλοσόφητο (afilosófito) αφιλοσόφητους (afilosófitous) αφιλοσόφητες (afilosófites) αφιλοσόφητα (afilosófita)
vocative αφιλοσόφητε (afilosófite) αφιλοσόφητη (afilosófiti) αφιλοσόφητο (afilosófito) αφιλοσόφητοι (afilosófitoi) αφιλοσόφητες (afilosófites) αφιλοσόφητα (afilosófita)

Further reading