απομαγνητοφώνηση
Greek
Etymology
From απομαγνητοφωνη- (apomagnitofoni-), the past stem of απομαγνητοφωνώ (apomagnitofonó, “to transcribe”), + the modern suffix -ση (-si) (from Ancient Greek -σῐς (-sĭs)).[1]
Noun
απομαγνητοφώνηση • (apomagnitofónisi) f (plural απομαγνητοφωνήσεις)
Declension
Formal genitive singular in -εως (-eos) is not common for this group of words.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | απομαγνητοφώνηση (apomagnitofónisi) | απομαγνητοφωνήσεις (apomagnitofoníseis) |
| genitive | απομαγνητοφώνησης (apomagnitofónisis) | απομαγνητοφωνήσεων (apomagnitofoníseon) |
| accusative | απομαγνητοφώνηση (apomagnitofónisi) | απομαγνητοφωνήσεις (apomagnitofoníseis) |
| vocative | απομαγνητοφώνηση (apomagnitofónisi) | απομαγνητοφωνήσεις (apomagnitofoníseis) |
Related terms
- see: απομαγνητοφωνώ (apomagnitofonó, “to transcribe”)
References
- ^ απομαγνητοφώνηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language