ανασκολόπιση

Greek

Noun

ανασκολόπιση • (anaskolópisi) f (plural ανασκολοπίσεις)

  1. impalement
    Synonyms: ανασκολοπισμός (anaskolopismós), ανασκολόπισμα (anaskolópisma)

Declension

Declension of ανασκολόπιση
singular plural
nominative ανασκολόπιση (anaskolópisi) ανασκολοπίσεις (anaskolopíseis)
genitive ανασκολόπισης (anaskolópisis) ανασκολοπίσεων (anaskolopíseon)
accusative ανασκολόπιση (anaskolópisi) ανασκολοπίσεις (anaskolopíseis)
vocative ανασκολόπιση (anaskolópisi) ανασκολοπίσεις (anaskolopíseis)
Older or formal genitive singular: ανασκολοπίσεως (anaskolopíseos)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.